Dehumanisering.

 Dehumanisering.

Hoewel ik alle begrip heb voor de kritiek op het regeerakkoord heb ik er ook waardering voor. Deze bestaat hieruit dat de nieuwe regeringsploeg geen misverstand laat bestaan over het maatschappelijk einddoel dat haar voor ogen staat. Door het vrijgeven van de winkelopenstelling stoomt Rutte-II namelijk onvervaard op naar de 24-uurseconomie. Daarbij voorbijgaand aan de (kern-)vraag: “Doet deze economische koers ons niet sluipenderwijs belanden in een samenleving waarin geen oog meer is voor mensen, maar enkel voor koopplaatjes?”. Een toekomstbeeld dat geen weldenkend mens onberoerd zal laten. Daarbij doet iemands financiële draagkracht niet ter zake, noch zijn/haar levensbeschouwelijke gezindte en/of politieke gezindheid.

Vandaar dat het antwoord op deze ontmenselijkende ontwikkeling buiten de geijkte financieel-economische en partijpolitieke (denk-)kaders gelegen is. Als gevangene van die (denk-)kaders is het initiatief voor het boven tafel halen van dat broodnodige antwoord helaas niet te verwachten van onze nieuwe regeringscoalitie, hoe groot het algemeen belang ook is dat zij daarmee zou dienen. Alle mooie woorden en retorische kwaliteiten ten spijt staat het dan ook buiten kijf dat het duo Rutte-Samsom en hun secondanten in recordtijd een regeerakkoord in elkaar hebben getimmerd, waar geen bijdetijds wenkend perspectief uit te distilleren is, maar enkel meer van dezelfde dooddoeners, met alle moedeloos makende consequenties van dien. Ons nageslacht, toch onze eerste zorg, zal daar zonder meer de rekening van gepresenteerd krijgen, waarbij het nog maar de vraag is of deze dan nog betaalbaar zal zijn. Hoe zo verantwoordelijkheidsgevoel hoogmogende Dames en Heren van de Staten-Generaal?