Democratisch tekort.

Verkiezingen lossen niets op.

 

Hoewel verkiezingen aangeprezen worden als het feest van de democratie, dekken zij in feite het democratisch tekort af, waar de samenleving onder gebukt gaat. Wij ontberen namelijk een concept van het leven in zijn totaliteit, waar (los van individuele gezindheid) een vruchtbaar en daarmee duurzaam beleid op te bouwen is. Voor dat alomvattend levensconcept leent zich de gedachte van onze aarde als één groot levend organisme waar de mens niet boven staat, maar een integraal (onder-)deel van is. Democratisch gesproken is die levende totaliteit als ‘het algemeen belang’ te bestempelen, voor de instandhouding waarvan wij - als mensheid - gezamenlijk verantwoordelijk zijn.

En daar nu wringt de schoen. Voor de democratische of gemeenschappelijke vertaling van die gezamenlijke verantwoordelijkheid zal namelijk eerst gebroken moeten worden met het tweeledige dictatoriale gedachtegoed dat de samenleving wereldwijd draaiende houdt. In het kapitalisme (wie betaalt, bepaalt) noch in het parlementarisme (wie regeert, dicteert) draait het namelijk om het algemeen belang, de levende totaliteit. Om dit duidelijk te maken ligt hier voor de publieke omroep, als representant van de publieke zaak, een taak weggelegd. Door deze op te pikken maken de publieken de weg vrij voor het doorbreken van de crisis waarin de wereld (zowel monetair als parlementair) zich bevindt, waarmee zij gelijk de ware democratie (waarin de macht bij partijen noch bij het geld maar bij het volk ligt) in zicht brengen.

Kortom, verkiezingsdebatten voor radio en tv bestendigen slechts het onverteerbare (gouden kalf) beeld van de democratie, waarin het stemrecht het hoogste recht is en het gebruik maken daarvan de hoogste plicht.

Bron: Diverse media.