Miljoenennota.

Hoewel de kritiek op de Miljoenennota alleszins begrijpelijk, lost deze niets op, omdat voorbijgegaan wordt aan de kern van het probleem. Deze is namelijk niet van financieel-economische aard, maar heeft alles te maken heeft met ons partijpolitieke bestel. De mondiale omvang van de kredietcrisis overstijgt namelijk ruimschoots het vermogen daarvan en vereist zodoende een dito aanpak. Voor de realisatie daarvan zullen wij, als stemgerechtigden, wel eerst tot het besef moeten komen dat anno 2009 de houdbaarheidsdatum van ons 19^e eeuwse partijpolitieke bestel is verstreken. Voor de totstandkoming van dat besef bij het electoraat ligt hier voor de opiniërende media een uitgesproken taak weggelegd. Enkel onder druk van ons, de publieke opinie, zijn onze parlementariërs namelijk te bewegen tot een discussie die hout snijdt. Een inhoudelijk debat waarin het niet draait om partijbelangen en euro’s, maar om de totstandkoming van een beleid waarin het de behartiging van het algemeen belang centraal staat. Daarvoor schiet het partijpolitieke én financieel-economische gedachtegoed simpelweg tekort, omdat het algemeen belang nu eenmaal partijpolitiek noch financieel-economisch vertaald kan worden. Nu niet en nooit niet.

Bron: de Stentor, 16 september.