Verkiezingskoorts in Slaafdemocratie

Di 2 Juni 2009 22:29 | Vincent Brunott | 3020 keer bekeken | 4 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Wat moet je doen als je meester je voor de keus stelt om van meester te veranderen? Ik denk dat ik dan, bij volkomen afwezigheid van altenatieven, zou kiezen voor de minst verschrikkelijke meester.

Een lage opkomst is leuk maar daar trekt de meester die ons de EU door de strot heeft gedrukt zich vast niets van aan.

Ik ga dus toch maar stemmen (SP of Partij voor de Dieren) want Wilders is nog erger dan mijn huidige meester en zijn aanhang is nou eenmaal stemlustig.

Vermoedelijk is het beter om geduld te hebben dan om je in je eigen vingers te snijden.

Ik zal me dus schikken in mijn lot todat het individu echt wakker wordt en in opstand komt (kan nog heel lang duren...). Of zie ik het verkeerd?

Is er nog iemand die mij ervan kan overtuigen om niet te gaan stemmen?

Reacties

    Ik ga zo stemmen

    Do 4 Juni 2009 14:55 | Vincent Brunott |

    De laatste kans is verkeken. Niemand heeft me op de valreep geprobeerd tegen te houden. Ik ga nu dus de deur uit om te stemmen op: De partij voor de dieren.

    Een volgende keer zal ik trouwens uitdrukkingen als 'Slaafdemocratie' en 'door de strot drukken' vervangen door minder zure uitdrukkingen die bovendien beter weergeven wat ik bedoel want nu ik dat taalgebruik teruglees word ik er een beetje misselijk van...

    Maar ja, verkiezingsperiodes brengen me altijd van slag, een soort ongesteldheid. Met al die op effect beluste campagnes zonder diepgang kan ik niets beginnen. 

    En: Alle bestaande politiek maakt me hopeloos ongelukkig.


    @ Vincent

    Do 4 Juni 2009 21:11 | Frank |

    Verander nu niet het taalgebruik. Slaafdemocratie vat het spel, dat democratie heet, helemaal goed samen. Je wordt er misselijk van omdat het zo goed de werkelijkheid weergeeft denk ik.

     

    Wat betreft je keuze, voor de partij voor de dieren.
    Daarmee richt je in elk geval zo min mogelijk schade aan.


    @Frank

    Vr 5 Juni 2009 18:54 | Vincent Brunott |

    Ja, mijn taalgebruik in bovenstaand artikel ondervind ik als treffend maar voor mijn gevoel kan het nóg duidelijker en als dat lukt zou ook de zuurgraad ervan verminderen.

    Sommige mensen kunnen de meest verschrikkelijke zaken met 'onbedorven taal'  beschrijven en daar heb ik dan grote bewondering voor, ook omdat er bij de lezer dan minder kans is op afstotingsverschijnselen.

    Zulke schrijvers zijn in staat om in alle rust, zonder innerlijke zuurte, de werkelijkheid te schetsen en zoals ik het ondervind gaat daar dan iets echt constructiefs vanuit. Het blijft dan niet slechts bij een ware maar beklemmende analyse. 

    Ach, het gaat om een streven. Maar als het me niet lukt zal ik het niet schuwen om 'bedorven taal' te blijven gebruiken. 


    @ Vincent

    Vr 5 Juni 2009 19:16 | Frank |

    Ik denk dat als je iets met 1 woord kan zeggen, dat je dan niet een regel moet schrijven om hetzelfde te bereiken. Dat vind ik meer iets voor de dichters en poëten Iets dat ik overigens ook kan waarderen hoor.

    Ook door sites als twitter en facebook en voorheen MTV heeft de gemiddelde lezer nog maar een korte attentie span. Het is dus bijna noodzaak, je verhaal kort te houden, om de boodschap over te brengen.

    Echter ben ik wel iemand die de moeite neemt om een lang artikel te lezen. Ik moedig je streven dan ook aan . Wanneer komt de eerste column?