Evolutie én Schepping.

Grote woorden.

 

Om grip te krijgen op de diverse crisissen (economisch/milieu/armoede/grondstoffen/klimaat/….) die ons ‘als mensheid’ treffen, is het zaak oog te krijgen voor de tijd waarin wij leven. In zijn algemeenheid gesproken is deze te bestempelen als ‘mondialisering’. Persoonlijk ervaar ik dat als een autonoom proces dat gericht is op wereldomvattende eenwording, zowel rationeel als moreel. Wat de rationele kant van dat mondiale eenwordingsproces betreft wijs ik graag naar onze ongeëvenaarde ‘know how’ op elk terrein, waar we dagelijks wereldwijd de vruchten van plukken, hoe wrang deze soms ook zijn. Voor de morele kant wijs ik graag op de mensenrechten, waar onze tijd nagenoeg geheel van doortrokken is. Anno 2009 bestaat er daardoor bijna geen mens meer die er geen weet van heeft. Bovendien blijkt het geloof daarin onuitroeibaar te zijn, hoe sceptisch vaak over het mensenrechten- of vredesideaal wordt gedacht en gesproken. Zonder idealen kunnen wij kennelijk niet leven.

Kort samengevat; de geest die uit dat wereldomvattende autonome wordingsproces opborrelt (hoe mystiek of ongrijpbaar het ook klinkt) verwijst niet naar verdeeldheid maar naar zowel rationele als morele eenheid, als de twee zijden van een en dezelfde medaille. Tot een maatschappelijke vertaling daarvan zal het echter niet komen, zolang niet wordt ingezien dat de vraag ‘Schepping (irrationaliteit) of Evolutie (rationaliteit)?’ als achterhaald moet worden bestempeld. In feite verdoen wij onze kostbare(!) tijd met dit vraagstuk. In het belang van het algemeen wordt het dan ook tijd het woordje ‘of’ in de vraag te vervangen door het woordje ‘en’. Alleen zo kan de eenheid gestalte krijgen en de daaraan verbonden samenwerking van de grond komen, zonder dat iemand gezichtsverlies lijdt. Daardoor zijn wij (als mensheid) in staat de diverse crisissen de baas te worden en het alom onderschreven mensenrechten- of vredesideaal handen en voeten te geven. Hoewel ik mij realiseer dat ik grote woorden gebruik, hoop ik dat het duidelijk is waarom ik ze gebruik, hoe ongeloofwaardig (dus irrelevant) zij ook aandoen op het eerste gezicht.

Bron: Diverse media.