Het waarom van de geheimzinnigheid over UFOs

dr. Steven M. Greer

Introductie
De laatste paar jaren was ik verantwoordelijk voor het instrueren van de vroegere leiders van de regering en de wetenschap in zowel de VS en het buitenland over UFO resp. buitenaardse objecten.

De bewijzen van deze verschijnselen zijn duidelijk en overvloedig: het was niet moeilijk het bestaan van UFO’s overtuigend te bewijzen. Moeilijker was het om de structuur van de geheimhouding inzake UFO’s bloot te leggen (zie de verklaring van deze materie onder het hoofdstuk ‘onbekendheid’ van de schrijver) Maar de grootste moeilijkheid was om het ‘waarom’ uit te leggen. Waarom al die geheimzinnigheid? Waarom een ‘verborgen’ of onbekende regering binnen de regering? Waarom het UFO/ET-fenomeen buiten het zicht van het publiek verbergen?



Het ‘wat’ of het bewijs is ingewikkeld maar hanteerbaar. Het ‘hoe’ of de aard van de geheime programma’s is moeilijker, meer complex en Byzantijns. Maar het ‘waarom’ – de reden achter die geheimzinnigheid – is de meest uitdagende van alle problemen. Er bestaat geen eenduidig antwoord op deze vraag, maar eerder talrijke onderling verbonden redenen voor een dergelijke bijzondere geheimzinnigheid. Onze onderzoekingen en interviews met tientallen getuigenissen op top-secret niveau binnen dergelijke programma’s hebben ons in staat gesteld de redenen achter deze geheimzinnigheid te begrijpen. Ze variëren van eerlijke, duidelijke en open verklaringen tot werkelijk de meest bizarre verklaringen. Op dit punt wil ik enkele sleutels van deze geheimzinnigheid aanreiken, waarom het is opgelegd en waarom het zo moeilijk is voor de controlerende belangengroepen binnen de geheime programma’s om hun politiek te veranderen en het vrijgeven toe te staan.

In het begin

Tijdens de eerste ET/UFO fenomenen maakten het militaire apparaat, de veiligheidsdiensten en de industriële belangengroeperingen zich zorgen over de aard van deze verschijnselen; of ze misschien niet afkomstig waren van onze aardse, menselijke vijanden, maar toen eenmaal was vastgesteld dat het buitenaardse wezens betrof, vroegen ze zich af hoe het publiek hierop zou reageren.

In de dertiger en veertiger jaren was dit geen eenvoudige materie: wanneer deze UFO’s van aardse afkomst waren, zouden ze het bewijs zijn van een aardse vijand met een technische knowhow die ver uitstak boven die van de VS. En toen eenmaal was vastgesteld dat ze buitenaards waren (sommige streken op de Aarde wisten dit voor het einde van WO2) waren er meer vragen dan antwoorden, zoals: waarom waren de ET’s hier? Wat zijn hun bedoelingen? Hoe kunnen hun schepen met dergelijke fantastische snelheden door die enorme ruimte reizen? Hoe kunnen deze technologieën voor de menselijke situatie gebruikt worden – zowel in tijden van oorlog en vrede? Hoe zou het publiek op deze kennis reageren? Wat voor effect zou het vrijgeven van deze feiten hebben op de menselijke geloofsstelsels en op de politieke en sociale stelsels?

Van de late veertiger tot de vroege vijftiger jaren werd een gezamenlijke poging gedaan om achter de basiswetenschap en de technologieën van deze ruimteschepen te komen, hoofdzakelijk door de directe bestudering en de ontleding van de neergehaalde buitenaardse objecten uit New Mexico en elders. Bijna onmiddellijk werd vastgesteld dat deze objecten gebruikmaakten van fysische wetten en toegepaste technologieën die ver uitstegen boven de verbrandingsmotor, vacuümbuizen en dergelijke. In het klimaat van de Koude Oorlog en in een wereld waar een minder geavanceerde technologie de machtsbalans in de nucleaire bewapeningswedloop uit haar evenwicht zou kunnen brengen, was dit geen geringe zaak.

Inderdaad, het thema van het geopolitieke disfunctioneren van de mens verschijnt als een tot op dit moment terugkerend kenmerk van de geheimzinnigheid over de UFO’s. In een latere fase hierover meer.

Uit het Wilbert Smith document (topgeheim) van de Canadese regering in 1950, weten we dat dit onderwerp met een grotere geheimzinnigheid werd omgeven dan de ontwikkeling van de waterstofbom. Er werd in de late veertiger jaren een geweldige inspanning gedaan om de buitenaardse apparatuur te bestuderen, uit te vinden hoe het werkte en te ontdekken welke menselijke toepassingen uit deze ontdekkingen zouden kunnen voortkomen. Zelfs toen was het project dat opgestart was bijzonder geheim.

Het werd nog meer geheim in de vroege vijftiger jaren toen belangrijke vorderingen waren gemaakt met de basisfysica van de energie- en voortstuwingssystemen van de ET-schepen. Het beste kunnen we dit illustreren met het gegeven dat in die tijd het hele project in toenemende mate ‘geheim’ of onbekend werd.

Het opdelen in ‘gelaagde’ afdelingen van het project dat met UFO’s werkte, was verhoudingsgewijs in de vijftiger jaren toegenomen, toen men besefte wat deze geheime projecten werkelijk inhielden: apparaten die fysische wetten en energiesystemen lieten zien die – wanneer ze vrijgegeven zouden worden – voor altijd het leven op Aarde zouden veranderen.

In de Eisenhouwer-periode waren de UFO/ET-projecten ‘weggehouden’ van de wettige controlerende commandostructuur van de regering. Dit betekent dat – terwijl we uit de getuigenverklaring weten dat Eisenhower op de hoogte was van de ET-schepen – de president - en de regeringsleiders in de VK en elders - in toenemende mate buiten het beleid- en besluitcircuit werden gehouden. Dergelijke vooraanstaande gekozen en aangestelde leiders werden geconfronteerd (zoals Eisenhower het noemde) met een geraffineerd militair-industreel-complex met labyrintische opgedeelde projecten die meer en meer aan hun controle en toezicht ontsnapten. Uit verslagen van directe ooggetuigen weten we dat Eisenhower, Kennedy, Carter en Clinton gefrustreerd raakten door hun pogingen dergelijke projecten binnen te dringen.

Dit geldt ook voor vooraanstaande leiders en onderzoekers, buitenlandse leiders en de leiding van de Verenigde Naties. Dit is inderdaad een project dat iedereen buitensluit, ongeachte je rang of het belang van je bureau en wanneer je niets met het project hebt te maken zul je er niets over horen. Punt uit.

In tegenstelling tot het populaire sprookje dat men, sinds de zestiger jaren, zich zorgen maakte over een bepaalde vorm van algemene paniek, bestaat er geen reden voor al die geheimzinnigheid. Degenen die echt geïnformeerd zijn, weten – ondanks de fantastische verhalen die binnen de UFO-wereld en over de X-files circuleren – dat de angst voor vijandige ET’s niet een belangrijke factor is geweest. Terwijl er in bepaalde geheime kringen een voortdurende verwarring heerste over het uiteindelijke doel achter de ET verschijnselen, weten we van goed geïnformeerde insiders dat ze de ET’s niet als een vijandige bedreiging beschouwden.

In de zestiger jaren, en zeker in de negentiger jaren, was de wereld zeer goed op de hoogte van het concept ruimtereizen en de populaire sciencefictionindustrie had de massa zorgvuldig geïndoctrineerd met de mogelijkheid van ET’s die van ver komen. Dus, waarom deze voortdurende geheimzinnigheid?

De Koude Oorlog is voorbij. De mensen worden nauwelijks nog geschokt wanneer ze ontdekken dat ze niet alleen zijn in het universum (de meerderheid van de mensen gelooft dit, in feite geloven de meeste mensen dat de UFO’s echt bestaan). Bovendien, wat zou er schokkender kunnen zijn dan in de laatste helft van de 20e eeuw te leven met duizenden waterstofbommen die op elke belangrijke stad in de wereld zijn gericht? Wanneer wij dat aankunnen, dat kunnen wij zeker het denkbeeld dat de ET’s echt zijn verdragen.

De oppervlakkige uitleg van angst, paniek, schok en dergelijke zijn onvoldoende om een dergelijke grondige geheimhouding te rechtvaardigen dat zelfs de president en zijn CIA-directeur toegang tot de informatie geweigerd wordt.

Een huidige taxatie

De voortdurende geheimzinnigheid over de UFO’s moet in verband staan met de aanhoudende bezorgdheid over de fundamentele dynamieken van de macht op de wereld en hoe een dergelijke onthulling de machtsbalans zou kunnen beïnvloeden.

Dit betekent, dat de kennis die verbonden is met de UFO/IT verschijnselen een dergelijk potentieel moet bezitten dat daardoor de status-quo kan veranderen, met als gevolg dat deze informatie voortdurend tegen iedere prijs onderdrukt moeten worden.

Wanneer we terugkeren naar de vijftiger jaren, zien we dat de basistechnologie en fysica achter deze ET-ruimteschepen ontdekt waren door zeer intensieve terugontwikkelingsprojecten (in omgekeerde volgorde). Juist op dit moment werd de beslissing genomen om de geheimhouding tot een ongehoord niveau op te voeren, waardoor de materie fundamenteel uit de commandostructuur van de regering, zoals wij die kennen, werd verwijderd. Waarom?

Naast het mogelijke gebruik van dergelijke kennis door de vijanden van de VS en het VK tijdens de Koude Oorlog, werd onmiddellijk ingezien dat deze apparatuur niet de Oldsmobile van papa was. De basisfysica achter de energieopwekking en de voortstuwingssystemen waren dusdanig dat ze zeer eenvoudig alle bestaande systemen op de Aarde van energieopwekking en voortstuwing zouden kunnen vervangen. En hierdoor zou de gehele geopolitieke en economische orde veranderen.

In de vijftiger jaren bestond er nog geen grote bezorgdheid over de mondiale opwarming, het instorten van het ecosysteem, het aantasten van de ozonlaag, het verlies van regenwouden, het verminderen van de biodiversiteit etc. In de nasleep van WO2 was er behoefte aan stabiliteit en niet aan een nieuwe verstoring van de economische, technologische en geopolitieke wereldorde. Besef dat degenen die de controle uitoefenen deze graag willen behouden. Ze riskeren en hebben een hekel aan belangrijke veranderingen en ze zullen de controle en de macht niet graag opgeven.

Het bekendmaken van het bestaan van ET’s, wat gepaard gaat met het spoedig vrijgeven van deze nieuwe technologieën, zou de wereld voor altijd veranderen en zij wisten dit. Het moest tegen elke prijs verkomen worden. Bovendien was dit het tijdperk van ‘wat goed is voor GM, is goed voor Amerika’ en hetzelfde zou gelden voor de grote olie- en kolenindustrie e.d.

Het onontkoombare feit is dit: de bekendmaking van de ET-aanwezigheid zou het vrijgeven van bepaalde technologieën betekenen en dat vrijgeven zou de gehele technologische infrastructuur van de planeet omverblazen. De veranderingen zouden enorm zijn en plotseling.

Vijftig jaar later is dit nog meer waar dan toen. Waarom? Omdat, door het probleem in de vijftiger jaren te vermijden – wat toen het geschikte moment zou zijn geweest – de situatie inmiddels complexer is geworden. Bijvoorbeeld, de afhankelijkheid van de wereld van olie en de technologie van de verbrandingsmotor is nu groter dan in 1955. En de wereldeconomie is nu omvangrijker, dus elke verandering zou verhoudingswijs groter en potentieel chaotischer zijn.

En dus is dit het vraagstuk: elke generatie die dit probleem aan de volgende heeft doorgegeven, komt nu tot de ontdekking dat de geheimhouding nog meer gewenst is dan een decennium geleden, om de zaak niet nog meer te laten destabiliseren. Het is een krankzinnige cirkel van geheimzinnigheid, van het uitstellen om het bekend te maken en van een toenemende complexiteit en afhankelijkheid van de wereld van achterhaalde energiesystemen; elke generatie ontdekt dat het probleem voor elke volgende generatie groter is geworden. Hoe moeilijk een onthulling in de vijftiger jaren ook zou zijn geweest, het bekendmaken is nu zelfs veel moeilijker. En het zou de Aarde op haar grondvesten doen schudden.

De technologische ontdekkingen van de vijftiger jaren, die voortvloeiden uit het terugontwikkelen van de buitenaardse ruimteschepen, zou ons in staat hebben gesteld om de wereld economisch, sociaal, technologisch en milieutechnisch volledig te hervormen. Dat een dergelijke vooruitgang voor het publiek werd verzwegen, staat in verband met de aard van de controlerende hiërarchie, die tot op de dag van vandaag een hekel heeft aan verandering.

En maak geen vergissing, de veranderingen zouden enorm zijn.

Stel je voor: een technologie die energieopwekking mogelijk maakt door het zogenoemde nulpuntveld, die elk woonhuis, bedrijf, fabriek en voertuig in staat stelt zijn eigen krachtbron te bezitten, zonder enig brandstof van buiten. Voortdurend. Geen behoefte aan olie, gas, steenkool, nucleaire fabrieken of een verbrandingsmotor. En geen vervuiling. Punt.

Stel je voor: een technologie die elektrozwaartekrachtapparatuur gebruikt waardoor het transport door de lucht kan plaatsvinden, geen spoorlijnen meer over het vruchtbare boerenland, omdat het vervoer boven het oppervlak kan gebeuren.

Het klinkt prima. Maar in de vijftiger jaren was er genoeg olie, niemand maakte zich veel zorgen over de vervuiling en van de mondiale opwarming had men nog niet het flauwste vermoeden en de machthebbers hadden alleen maar behoefte aan stabiliteit. De status-quo. En bovendien, waarom de tektonische veranderingen riskeren die met een dergelijke onthulling gepaard gaan? Laat de volgende generatie dit maar oplossen.

Maar wij zijn de volgende generatie. En het jaar 2001 is niet het jaar 1949. De Aarde gaat gebukt onder de last van een groeiende bevolking – nu 6 miljard mensen – die allen auto’s, elektriciteit, TV’s en dergelijke willen. Iedereen weet dat we niet voor nog eens 50 jaar olie bezitten, en zelfs wanneer dit wel het geval was, zou het ecosysteem van de Aarde niet nog eens 50 jaar een dergelijk misbruik kunnen verdragen. De risico’s van het bekendmaken is nu veel minder dan de risico’s van de geheimhouding: wanneer de geheimhouding nog veel langer doorgaat, zal het ecosysteem van de Aarde instorten. En dan nu nog praten over verandering en mondiale instabiliteit …

Veel mensen zullen de technologische en economische gevolgen van een dergelijke onthulling beschouwen als de enige rechtvaardiging voor een voortdurende geheimhouding. Per slot van rekening hebben we het over een multimiljarden verandering per jaar in de economie. De hele energie- en transportsectoren van de economie zullen dramatisch veranderd worden. En de energiesector – het onderdeel van de niet-vernieuwbare brandstoffen die worden gekocht en verbrand en weer aangevuld moeten worden – zullen totaal verdwijnen. En terwijl andere industrieën zullen bloeien, zou slechts een dwaas de gevolgen ontkennen van het verdwijnen van dit onderdeel van de economie waar multimiljarden omgaat.

Zeker, de ‘belangen van de investeringen’ in de mondiale infrastructuur, die in verband staan met olie, gas, steenkool en de verbrandingsmotoren en de openbare nutsbedrijven, is geen geringe macht in de wereld. Maar om de UFO geheimzinnigheid te begrijpen, dien je in aanmerking te nemen wat die hoeveelheid geld wezenlijk vertegenwoordigt. Een enorme geopolitieke macht.

Men dient zich af te vragen wat er gaat gebeuren wanneer elk dorp in India (of Afrika, of Zuid-Amerika, of China) apparaten heeft die grote hoeveelheden energie kunnen opwekken zonder vervuiling teweeg te brengen en zonder grote hoeveelheden brandstof te gebruiken. De hele wereld zal in staat zijn zich te ontwikkelen op een wijze die nog nooit eerder is vertoond – zonder vervuiling en zonder miljarden te besteden aan krachtcentrales, hoogspanningsleidingen en brandbare stoffen. De niet-bezitters zullen bezitten.

Dit zal door iedereen als iets goeds worden beschouwd: per slot van rekening, veel van de instabiliteit op de wereld, oorlogvoering en dergelijke staat in verband met een onthutsende armoe en economische verloedering in een wereld van grote rijkdom. Sociale onrechtvaardigheid en enorme economische verschillen veroorzaken veel chaos en lijden op de wereld. Deze gedecentraliseerde, niet-vervuilende technologieën zouden het permanent veranderen. Zelfs de woestijnen zullen bloeien …

Maar, men moet beseffen dat de geopolitieke machten ontstaan door de technologische en economische vaardigheden. India bezit meer dan 1 miljard mensen en de VS ongeveer ¼ hiervan, maar wie bezit de grotere geopolitieke macht?

Wanneer deze nieuwe energiesystemen resultaten afwerpen, zullen de zogenaamde derde wereldlanden al snel dezelfde welvaart bereiken als de geïndustrialiseerde wereld van Europa, de VS en Japan. Dit zal een enorme verschuiving in de geopolitieke machtsverhouding veroorzaken. En de geïndustrialiseerde wereld zal dan ontdekken dat het in feite de macht moet delen met de nu onder de duim gehouden derde wereld.

Degenen die momenteel de macht bezitten (en in 1950) hebben hiervoor geen belangstelling. We willen zelfs nauwelijks de macht in de Verenigde Naties steunen en delen.

Het vrijgeven van de informatie over UFO/ET kwesties zullen leiden naar het vruchtbaar toepassen van de nieuwe energiesystemen, die snel zullen leiden naar een gelijkschakeling van de macht in de wereld. De VS en Europa hebben ongeveer 600 miljoen inwoners. Dat is slechts 10% van de wereldbevolking. Wanneer de andere 90% eenmaal dezelfde technologische en economische hoogte hebben bereikt, zal het duidelijk zijn dat de geopolitieke macht zal verschuiven, of gelijk zal worden met de rest van de wereld. De macht moet gedeeld worden. Een werkelijke mondiale veiligheid zal onvermijdelijk zijn. Zoals we weten, zal dit uiteindelijk toch moeten gebeuren.

Wanneer je de economische en technologische uitwerking combineert met de geopolitieke gevolgen, wordt het duidelijk dat de veranderingen, die in verband staan met het beëindigen van de geheimhouding, werkelijk tektonisch, massaal, wereldomvattend en transformerend zullen zijn. Hier moet men niet te lichtvaardig over denken.

Maar, 50 jaar nadat de wereld deze nieuwe technologieën hadden kunnen hebben – na 50 lange jaren van economische schande, sociale en economische chaos en ongelijkheid – zullen we zien dat we de laatste generatie zijn die langdurig de kosmische hete aardappel – het probleem van de UFO geheimzinnigheid – doorschuiven.

En hier staan we dan, terwijl we deze hete aardappel vasthouden, maar wat gaan we er mee doen?

Een eind maken aan die geheimzinnigheid betekent enorme en diepgaande veranderingen in bijna elk aspect van het menselijk bestaan: economisch, sociaal, technologisch, filosofisch en met geopolitieke gevolgen enz. Maar het doorgaan met de geheimhouding en de onderdrukking van deze nieuwe energie- en voortstuwingstechnologieën betekenen een nog verdere destabilisering: het instorten van het ecosysteem van de Aarde en een zekere uitputting van de fossiele brandstoffen waarvan we afhankelijk zijn. En de groeiende angst van degenen die niets bezitten zijn nodeloos beroofd van een volledig en waardig leven. Er volgen geen nieuwe generaties aan wie we deze hete kosmische aardappel kunnen doorgeven: wij moeten dit afwikkelen en doen wat wij al in 1950 hadden moeten doen.

Het Web dat wij Weven

Wanneer het bovenstaande al niet genoeg zou zijn geweest om de geheimzinnigheid te rechtvaardigen, denk dan eens aan de buitengewone dingen die gedaan zijn om deze geheimhouding te bewaren. De infrastructuur die nodig was om die geheimzinnigheid in stand te houden en te versterken en die in staat is presidenten en CIA-directeuren en vooraanstaande congresleden en Europese regeringsleiders e.d. te misleiden, is fundamenteel onwettig. Laat me duidelijk zijn, het lichaam dat de UFO zaak controleert en de daarmee verbonden technologieën, heeft meer macht dan elke willekeurige regering op de wereld of elke willekeurige wereldleider.

President Eisenhower had gewaarschuwd dat een dergelijke situatie kon ontstaan, toen hij, in januari 1961, opmerkingen maakte over het groeiende ‘militaire industriële complex’. Dit was zijn laatste toespraak tot de wereld als president, en hij waarschuwde ons rechtstreeks voor een beangstigende situatie, waarover hij persoonlijk informatie bezat. Want Eisenhower had de ET-schepen en de dode ET-lichamen gezien. Hij wist van de geheime programma’s die hiermee te maken hadden. Maar hij wist ook dat hij de controle over deze projecten had verloren en dat zij hem voorlogen over de omvang en de volledige aard van hun onderzoekingen en de ontwikkelde activiteiten.

Inderdaad, de huidige kunst in geheimhouding is een hybridische, zogenaamde geprivatiseerde operatie van de regering, die internationaal is en functioneert buiten het zicht van elk bureau en elke regering. ‘De Regering’, zoals wij allen en Thomas Jefferson deze zien, is werkelijk het spoor volledig bijster. In feite controleert een geselecteerd, zeer hiërarchisch gelaagd ‘duister’ of onbekend project deze zaken. Toegang is er alleen voor de ingewijden en wanneer iemand daar niet toebehoort – en het doet niet ter zake of je nu directeur van de CIA bent, president of de voorzitter van Buitenlandse Zaken of de Secretaris-Generaal van de VN – je zult niets horen of nooit toegang krijgen tot deze projecten.

Inderdaad, de situatie is zo beangstigend dat zelfs het Hoofd van de Staf in het Pentagon, die ik heb ingelicht, niet méér toegang heeft tot dergelijke projecten dan elke andere burger, tenzij deze, om de een of andere duistere reden, tot de insiders behoort. Maar dat gebeurt zelden.

Om die macht te verkrijgen en te behouden zijn er allerlei dingen gedaan. Wij verwijzen naar het gedicht van Robert Frost, waarin hij zegt: “het web dat wij weven …” Maar hoe onttrekt een lichaam zichzelf aan een soortgelijk web van geheimhouding, bedrog, leugens en ongehoorzaamheid?

Om precies te zijn, deze groep heeft de macht en de rechten niet legaal verkregen. Het is ongrondwettelijk, zowel in de VS, in het VK en in andere landen op de wereld.

Ik wil de mogelijkheid openhouden dat, misschien in het begin, deze geheime onderneming op touw is gezet om de geheimhouding te waarborgen en om een eventuele instabiliteit te vermijden. Maar de risico’s van onopzettelijke lekken of van een besluit van een nationaal of een wereldleider dat het tijd was om het bekend te maken, maakte het nodig een web te weven van een steeds grotere geheimhouding en van illegale operaties. En nu is het web van de operatie zelf gesloten.

Dat betekent, dat de complexiteit van de hiërarchisch gelaagde projecten, de mate van ongrondwettelijke en niet-bevoegde activiteiten, de ‘privatisering’ (of diefstal) door samenwerkende partners (het ‘industriële’ deel van het militaire/industriële complex) van geavanceerde technologieën, het voortdurend liegen naar de wettig gekozen en benoemde leiders en naar het publiek, dit alles en meer heeft bijgedragen aan een psychologie van voortdurende geheimhouding - omdat bekendmaking het grootste schandaal in de vastgelegde geschiedenis zou betekenen.

Bijvoorbeeld, hoe zou het publiek reageren op het feit dat de schande van het ecosysteem op de Aarde en het onherstelbare verlies van duizenden soorten planten en dieren die nu uitsterven ten gevolge van de vervuiling, totaal onnodig is geweest en voorkomen had kunnen worden wanneer in de vijftiger jaren deze informatie bekend zou zijn gemaakt?

Hoe zou de samenleving reageren op de kennis dat talrijke jaren miljarden dollars zijn besteed aan onbevoegde en ongrondwettige projecten? En dat deze, door de belastingbetaler opgebrachte dollars, door de samenwerkende partners in deze geheimhouding gebruikt zijn om afgeleide technologieën te ontwikkelen, gebaseerd op studies van de ET objecten die later gepatenteerd en gebruikt werden in zeer profijtelijke technologieën? Niet alleen zijn de belastingbetalers opgelicht, zij hebben ook nog eens een premie moeten betalen voor dergelijke doorbraken die het gevolg waren van het onderzoek dat door hen betaald was! En dan hebben we het nog niet over het intellectuele eigendomsrecht van dergelijke technologieën, dat van de ET’s gestolen was. Terwijl de fundamentele energieopwekkings- en voortstuwingstechnologieën achtergehouden werden, hebben deze samenwerkende partners sterk geprofiteerd van andere doorbraken en voordelen op het terrein van de elektronica, miniaturisering en daarmee verwante zaken. De overdracht van dergelijke geheime technologieën wettigt een diefstel van multimiljarden dollars aan technologieën die in feite tot het publieke domein behoren, omdat de belastingsbetalers het al betaald hebben.

En hoe zou het publiek reageren op het feit dat het multimiljarden kostende ruimtevaartprogramma dat gebruik maakte van verbrandingsraketten, een primitief en onnodig experiment is geweest, aangezien er al veel betere technologieën en voortstuwingssystemen bestonden vóórdat we zelfs naar de maan gingen? NASA en verwante bureaus zijn voor een belangrijk deel ook het slachtoffer van deze geheimhouding geweest, evenals de rest van de overheid en het publiek. Slechts een klein, zeer beperkt deel van de NASA mensen wist van het bestaan van de echte ET technologieën die in deze projecten verborgen lagen. Zeker was mijn oom, die de maanmodule hielp ontwerpen die Neil Armstrong naar de maan bracht, evenals vele anderen een slachtoffer, voor zover hem de toegang tot deze technologische doorbraken werd onthouden. Hij moest, evenals de anderen, werken met de oude fysica en de oude technologieën van de stuwraketten. Wat een schande.

De onontkoombare werkelijkheid is deze: dit geheime project, ongeacht de goede bedoelingen van het begin, liep weg met zijn eigen geheime macht. Het misbruikte deze macht. Het heeft onze toekomst gedurende vijftig jaren in gijzeling gehouden.

In feite kon de rustige staatsgreep van de late veertiger en de vroege vijftiger jaren, wanneer het eenmaal ontdekt wordt, wel eens de echte instabiliteit van vandaag worden.

Maar de situatie is in feite veel erger. Alles wat hiervoor is geschreven wordt overheerst door een nog groter probleem: de geheime groep die zich bezig houdt met deze duistere UFO-projecten, bezat ook vanaf het begin de grootste invloed op de prille relaties tussen mensen en buitenaardse wezens. En dit is op een tragische manier mislukt, het heeft bijna het punt van een mondiale catastrofe bereikt.

Want, wat gebeurt er wanneer een niet-gekozen, niet-aangestelde, zichzelf selecterende, militair georiënteerde groep alléén verantwoordelijk is voor de intermenselijke relaties tussen de mensen van de Aarde en de ET’s? Welnu, zoals het meestal gaat, wanneer je een roze bril draagt lijkt de hele wereld roze. En wanneer je militaire brillen draagt, zal elke nieuwe en ongecontroleerde ontwikkeling gezien worden als een potentiële militaire bedreiging.

De aard van een dergelijke groep – die buitensporig controlerend en incestueus is – is qua gezichtsveld en qua denkwijze zeer homogeen. Macht en controle zijn uitstekende kwaliteiten. Een dergelijke extreme geheimhouding creëert een zeer gevaarlijke omgeving waarin de mechanismen van 'checks en balances', geven en nemen, totaal ontbreken. En in een dergelijke omgeving kunnen zeer gevaarlijke beslissingen worden genomen zonder dat er een adequate terugkoppeling, discussie of inzichten over de gewenste perspectieven kunnen plaatsvinden, die met geweld wordt onderdrukt.

In een dergelijke omgeving van extreme geheimhouding, militarisme en paranoia, hebben we ontdekt dat er rechtstreekse, gevaarlijke acties tegen ET’s zijn ondernomen. Inderdaad, wij hebben talrijke bronnen die ons het gebruik van steeds betere technologieën hebben beschreven om het buitenaardse materiaal op te sporen, als doel te kiezen en te vernietigen. Wanneer er maar een 10% kans bestaat dat dit waar is (en ik ben ervan overtuigd dat dit 100% juist is) bevinden we ons in een mondiale diplomatieke en sociale crisis die totaal buiten onze controle ligt en die zeer riskant is voor de hele planeet.

Besef dat de geheime, terugontwikkelinsprojecten een enorme kwantumsprong in technologieën hebben opgeleverd die, wanneer ze eenmaal in militaire systemen worden toegepast, een echte bedreiging voor de ET’s kunnen vormen, die hier misschien met vreedzame bedoelingen gekomen zijn. De pogingen om spoedig de ruimte te militariseren is waarschijnlijk het gevolg van een kortzichtige, militaristische en paranoïde kijk op de buitenaardse projecten en bedoelingen. Wanneer dit niet wordt gecontroleerd, kan het catastrofaal uitwerken.

Deze groep moet, ongeacht hun ‘goede’ bedoelingen, inderdaad blootgelegd worden, waardoor de mondiale staatslieden met een nieuw perspectief kunnen bemiddelen. Terwijl er geen enkele aanwijzing is dat de ET beschavingen vijandig zijn, is het ook duidelijk dat het onwaarschijnlijk is dat zij een onbelemmerde en groeiende bemoeienis met hun operaties zullen toestaan. Zelfverdediging is waarschijnlijk een universele eigenschap. En terwijl de ET’s tot dusver een grote terughoudendheid hebben laten zien, kan er een ‘kosmische kortsluiting’ ontstaan wanneer de geheime technologieën van de mens een zelfde niveau beginnen te bereiken en wanneer wij dergelijke geavanceerde technologieën op een oorlogszuchtige manier gaan gebruiken. Die mogelijkheid stemt tot nadenken.

Wij hebben onze Jimmy Carters en Daila Lamma’s en andere internationale staatslieden nodig voor het oplossen van een dergelijk geweldig probleem. Maar wanneer de toegang wordt verhinderd en de onderwerpen gesloten en buiten het mondiale radarscherm blijven, zitten we opgescheept met de ongekozen kleine groep die ons lot in handen heeft en over ons beslist. Dit moet veranderen en wel heel snel.

In de slotanalyse moeten we vaststellen dat, hoewel de veranderingen die met een dergelijke onthulling van de UFO’s en ET”s verband houden en die werkelijk elk aspect van het leven op Aarde grootschalig en diepgaand zullen beïnvloeden, dit het enige juiste is wat wij moeten doen. De geheimhouding is een eigen leven gaan leiden, het is een groeiende kanker die genezen moet worden voordat deze het leven op Aarde en al haar bewoners vernietigt.

De verklaringen voor die geheimhouding zijn duidelijk: mondiale macht, economische en technologische controle, geopolitieke status-quo, de angst voor het schandaal wanneer dergelijke projecten en hun gedrag etc. worden blootgelegd.

Maar het onthullen is minder gevaarlijk dan het doorgaan met de geheimhouding. De Aarde is stervende omdat wij haar vermoorden. De 250 mensen en families die de top van de wereld vormen hebben een nettowaarde die gelijk staat aan die van 2,5 miljard van onze armste burgers. De veelbelovende relatie tussen de mensheid en de wezens van andere planeten wordt gemilitariseerd en gemanipuleerd door het falende denken en de falende programma’s die zich volledig in het geheim afspelen.

Hoe angstaanjagend de onthulling ook moge zijn, met de mogelijkheid van een tijdelijke instabiliteit en verandering, het voortduren van de geheimhouding betekent dat we de Aarde vernietigen door onze domheid en hebzucht. De toekomst van de mensheid, die in de afgelopen vijftig jaar verhinderd en gegijzeld is, kan dit niet nog eens 50 jaar verdragen. Want we hebben geen vijftig jaar meer, het ecosysteem van de Aarde zal vóór die tijd instorten.

Het zijn geen gemakkelijke keuzen. Maar er maar één juiste keus. Willen jullie hieraan meehelpen?