Het voordeel van de twijfel

We zouden twijfel als een serieuze onderneming moeten beschouwen. En niet om zo tenslotte weer uit te komen bij de bekende oude waarheden...we zouden juist moeten twijfelen, dat twijfel een voortdurende scheppende kracht wordt die ons bezielt met de diepste essentie van het leven.De wereld is die universele waarheden, trouwens meer dan zat. Zelfs de waarheid tout court, hoe zuiver en eenvoudig dit woord ook mag klinken, doet me niets meer. We moeten een weg vinden om te ontsnappen aan de macht van welke waarheid dan ook. Dit is de enige echte overwinning. Zichtbare overwinningen door logische argumenten geeft de overwinningspalm aan de beperking. (I and Thou. In: Penultimate words).

Hebben we soms nog meer bewijzen nodig, meer boeken meer complottheorieen?

De waarheid bevindt zich aan gene zijde van alle verificaties en van alle pogingen haar te funderen of te weerleggen. Zij heeft geen herkenning nodig.....Deze waarheid bestaat niet bij gratie van het verstand en niet vanuit toestemming van de ratio en ook geen instemming. 

Als jouw ogen zien en levend zijn en je oren open: ruim dan alle instrumenten en apparaten op, vergeet alle methoden en vertrouw geheel op jezelf. Wat is er mis mee, geen algemene oordelen of waarheden meer hebben?.......Je zult leren niet langer te kijken met de ogen van iedereen, maar te zien als niemand anders ziet. Je zult leren niet langer bespiegelingen te houden maar ongekende schoonheid en ongekende krachten op te roepen en te voorschijn laten komen.

All things are possible

We hebben zelf iets gecreëerd als de sluier van Maya: we zijn wakker terwijl we slapen, en slapen terwijl we wakker zijn, precies alsof een of andere magische kracht ons betoverd. En precies zoals het in de slaap gebeurt voelen we soms, dat wat met ons gebeurt een soort halve droomtoestand is, een soort overgangsstadium.
De filosoof Schopenhauer en de boeddhisten hebben gelijk wanneer ze beweren dat het evenzeer bezijden de waarheid is om te zeggen dat de sluier van Maya (dat is de empirische werkelijkheid) wel bestaat als niet bestaat. We zitten erin gevangen. We moeten ontwaken, tot elke prijs, voordat het te laat is.

Grootste nieuwe dimensie

De mensheid is blind geweest en werd keer op keer om de tuin geleid, vanwege hun geloof in de autoriteit buiten onszelf. Het wordt langzamerhand maar zeker tijd om te veranderen. We komen in een nieuwe octaaf van hogere planetaire frequentie. Die frequentie zal op deze planeet ontwrichting brengen, het kan niet anders. Het is tijd om te evolueren en om dit te laten gebeuren, om ons te doen ontwaken moet er met ons gebeuren wat doorgaans gebeurt met iemand die slaapt. Zo iemand wordt geduwd, geknepen, of krijgt een klap. Terwijl deze planeet steeds dichter bij die dagen van grote verandering komt, zullen we worden geroepen om op te staan als pilaren van licht.
Vergeet niet dat materie gevangen licht is. Als we een lichtlichaam opbouwen worden we ook losser van de materie en narmate we het trillingsgetal omhoog brengen, zullen we ook onze angsten overwinnen.

Ontwaken
Het woord ''ontwaken'' bevat iets dat onaanvaardbaar is voor het verstand, een innerlijk tegenspraak. En zo blijven we slapen in onze overtuigingen, in onze ''evidente waarheden''.
Maar het is nog niet te laat want om terug te komen bij het voordeel van de twijfel, zouden we imitatio Descartes een ''methodische twijfel'' kunnen hanteren.
Ik citeer nu een fragment uit het boek van Marcel Messing ''Worden we wakker?''
"Stel, dat we misleid zijn. Dat ons al decennialang onder het mom van de waarheid grove leugens zijn verteld. Stel, dat er al jaren plannen op tafel liggen over het lot van deze planeet. Plannen die we nimmer vermoedden, plannen die al ver gevorderd zijn. Stel dat In onze tijd duistere krachten alles in het stof willen trekken, terwijl de krachten van het licht juist proberen het duister te transformeren en te evolueren. Verborgen krachten bouwden een piramide van macht en leugen, richtten een controlerend alziend oog op de planeet''.


Ten slotte

Kom, laten we opstaan uit de dodenslaap. Kom laten we als sterrenkinderen de weg naar vrijheid kiezen, de tocht naar de sterren gaan, ons lichtgewaad ontplooien, ontsnappen aan de elektronische tentakels van het Beest. Kom laten we beseffen dat alles en allen met elkaar verbonden is en dat de grootste kracht van het leven licht en liefde is, twee in een.
Een ding weten we zeker:de aarde behoort niet aan de mens. De aarde behoort aan de aarde. Zo weten we ook alles is met elkaar verbonden; zoals het bloed de leden van een familie vereinigd. Tussen alles bestaat een verband. Wat de aarde overkomt, overkomt aan de kinderen. Het web van het leven is niet door de mens geweven, het is er slechts een draadje in. Wat hij het web aandoet, doet hij zichzelf aan.

Seattle (stamhoofd van de Duwamisch-indianen)

Literatuur: Marcel Messing "worden we wakker?''