De hoofdeconoom van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), Olivier Blanchard, is heel somber over de nabije toekomst van de wereldeconomie. “Het ergste moet nog komen”, zei hij afgelopen zaterdag (23 november) in de Zwitserse zakenkrant Finanz und Wirtschaft. Daarmee geeft hij aan totaal geen oog te hebben voor het wenkend democratisch perspectief dat uit de crisis is op te maken. Als uiting van de tijdgeest verwijst de crisis namelijk naar een kanteling van de huidige wereldorde, waarin het dictatoriale ‘wie betaalt, bepaalt’ koning kraait, naar een democrati

  Wat de bestrijding van de kredietcrisis betreft, is de prestigieuze G20-top afgelopen weekend in Washington blijven steken in een slotverklaring die bol staat van intentieverklaringen. Meer zit er ook niet in, omdat de financiële wereld van nature niet zelfdragend is. Daardoor moet zij bij een crisis met kunstgrepen (kapitaalinjecties, renteverlagingen e.d.) staande gehouden worden. Bij deze reddingsoperaties staat echter niet het algemeen belang maar het eigenbelang - de machtspositie van de financiële wereld - centraal. Vandaar dat de strategie van de G20 (onder aanvoering

Wat ontbreekt in de discussie over de kredietcrisis, is het besef dat niet alleen deregulering en privatisering indruisen tegen het niet te stuiten proces van mondialisering of mondiale eenwording, maar ook dat het dictatoriale karakter van de kapitalistische orde (wie betaalt, bepaalt) indruist tegen het democratische karakter van onze tijd, zoals dat spreekt uit de alom onderschreven mensenrechten. De tijdgeest die zich eenvoudig door niemand laat sturen, omdat hij nu eenmaal niet persoonsgebonden is. Daardoor zal hij uiteindelijk aan het langste eind trekken, dus zegevieren over het alles b

  Het zijn niet alleen heugelijke tijden voor communisten en socialisten, maar ook voor christenen en anders gelovigen. Uit zowel het Communistisch Manifest als de Bijbel valt immers op te maken dat geldzucht de wortel is van alle kwaad! Wat dat betreft is de kredietcrisis niet alleen een crisis die ons allen (los van levensbeschouwelijke gezindte en/of politieke gezindheid) treft, maar biedt zij ons ook een uitgelezen kans de handen ineen te slaan, ter realisering van het vredesideaal (de Socialistische Heilstaat, het Nieuwe Jeruzalem, het Islamitische Hiernamaals, de verwerkelijking va

Nu is er kennelijk 2000 miljard geroofd door lieden die daarbij geen schot hebben gelost. Deze lieden doen hun roof gewoon met de pen. Hun methode is bijvoorbeeld dat de ene bank gewoon de andere bank beroofd. Zij verkopen o.a. een product, de zogenoemde 'mortgage backed securities', die nagenoeg niks waard zijn. De kluis blijft gewoon dicht bij deze roven. De bewaking merkt helmaal niks van deze overval–techniek.

  De kredietcrisis heeft de voorspelling over het einde van het kapitalisme weer eens op de (wereld-)agenda gezet. Door de financiële wereld wordt deze veelal afgedaan als een aberratie, een ernstige psychische afwijking. Een diskwalificatie die er van uitgaat dat in ons denken economie en democratie onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld zijn, dus als een soort natuurlijke twee-eenheid fungeren. De vraag is of dat wel zo is. Kan het niet zo zijn dat hier sprake is van een gekunstelde in plaats van een natuurlijke verstrengeling in ons denken? En mocht dát zo zijn, zou het dan oo

Kapitalisme gebaseerd op overdreven consumptie en het creëren van een schuldenmaatschappij, waarbij bedrijven deze consumptie nog eens hebben aangewakkerd met hun verleidelijke reclames, en banken en hypotheek-verstrekkers hierop hebben ingespeeld door aan bedrijven en mensen leningen en hypotheken te verstrekken, zodat ze aan die verleidingen konden toegeven. Amerika, een land dat door de regering Bush met een staatsschuld van bijna 6.000 miljard dollar opgescheept werd, zit nu in zijn grootste dip ooit. De 5 grootste financiële instellingen zitten in zwaar weer. Geen wonder oo

Het is voor mij wel duidelijk dat we geen vrede zullen hebben op aarde, als we niet iets doen aan de vrije wapenhandel in de wereld. Als we kijken naar de VN Veiligheidsraad bijvoorbeeld, 5 permanente leden van deze Veiligheidsraad zijn verantwoordelijk voor 90% van alle wapenhandel in de wereld. Dus stel jezelf eens de vraag hoe veiliger het er allemaal op wordt met deze "Veiligheidsraad"? Veiligheid, laat staan vrede, kan natuurlijk nooit gewaarborgd worden door deze veiligheidsraad, eerder het tegenovergestelde. Het moet maar eens duidelijk worden dat landen als, Verenigde State

De suggestie die door de Live Earth-concerten werd gewekt, dat ‘ons klimaat in een crisis verkeert’, klopt niet met de werkelijkheid. Niet ons klimaat, maar onze aarde als levend organisme (Live Earth) verkeert namelijk in een ernstige crisis, ofwel is doodziek. De klimaatverandering is daarvan een duidelijk symptoom. De bestrijding daarvan - door vermindering van de CO2-uitstoot wereldwijd (Kyoto-verdrag) - is een stap in de goede richting, maar schiet tekort. Voor het behoud van de aarde als ‘levend organisme’ is namelijk meer nodig dan symptoombestrijding. En wel het

In tegenstelling tot Rob de Wijk (Trouw 20 april) zie ik de politieke gevolgen van de klimaatverandering niet somber in, dankzij het alom rijpende besef dat het hier draait om de leefbaarheid van de aarde, dus om het algemeen of mondiaal belang. De moeilijkheid is alleen om deze mondiale bewustwording politiek vertaald te krijgen. Daarvoor zal namelijk allereerst het partijpolitiek stelsel op de helling gezet moeten worden, omdat het behartigen van het algemeen of mondiaal belang nu eenmaal meer (denk-)vermogen vereist, dan partijpolitici is gegeven. Zij zijn immers primair gericht op macht en