GENOCIDE!
Vr 12 Januari 2024 13:27 |
Astrid Essed |
82 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
OVER DE ISRAELISCHE GENOCIDE OP DE PALESTIJNSE BEVOLKING/BRIEF VAN OUD AMBASSADEUR DRS J. J. WIJENBERG AAN DE SECRETARIS-GENERAAL VAN HET MINISTERIE VAN BUITENLANDSE ZAKEN
ZIE OOK
VOORWOORD ASTRID ESSED
Beste Lezers,
Het is mij een Eer, onderstaande brief van oud ambassadeur en Palestina
activist drs J. J. Wijenberg op mijn website te plaatsen.
Deze is gericht aan de heer Huijts, Secretaris-Generaal van het Ministerie
van Buitenlandse Zaken.
De Inhoud [die u al gedeeltelijk kunt aflezen aan de titelkop] spreekt
voor zich en ik schaar mij er achter!
Uiteraard is deze Brief op mijn website geplaatst met toestemming
van en op verzoek van de heer Wijenberg
Zie ook onder P/S meer informatie over de heer Wijenberg
ASTRID ESSED
P/S
WIKIPEDIA
JAN WIJENBERG
ZIE OOK OP WEBSITE ASTRID ESSED
EN DAN NU DE AANGEKONDIGDE BRIEF VAN DE HEER WIJENBERG!
drs J.J. Wijenberg
s-Gravenhage
De heer P. Huijts
Secretaris-Generaal
Ministerie van Buitenlandse Zaken
Postbus 20061
2500 EB Den Haag
Verzonden per e milbericht
Samenvattend:
“Gaza today has become the moral compass of the world. If you fail to call this a
genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace.”
Dr. Munther Isaac, de Palestijnse dominee vanuit Bethlehem, 25 december 2023
De heer P. Huijts
Secretaris-Generaal
Ministerie van Buitenlandse Zaken
Postbus 20061
2500 EB Den Haag
Verzonden per e milbericht
Samenvattend:
“Gaza today has become the moral compass of the world. If you fail to call this a
genocide, it is on you. It is a sin and a darkness you willingly embrace.”
Dr. Munther Isaac, de Palestijnse dominee vanuit Bethlehem, 25 december 2023
Onderwerp Informele Opening Ambassadeursconferentie 2024, afzeggen uitnodiging
Bijlage Jan Wijenberg, het VN-Handvest, de Grondwet, art. 94 en Israël, 2023-12-30
Den Haag, 3 januari 2024
Geachte heer Huijts, waarde collega,
Enige jaren geleden werd de Informele Opening in de Scheveningse gevangenis - aka ‘het
Oranje hotel’ en nu een museum - gehouden. Achteraf bezien lijkt het van een vooruitziende
blik te getuigen.
Wanneer de aanklachten tegen leden van het Israëlische regime en – voornamelijk - westerse
verdachten bij het VN-Strafhof op gang zijn gekomen, is deze zelfs op loopafstand van de
gevangenis bereikbaar. Maar dan schiet de capaciteit daarvan tekort. Het her integreren van
het museum binnen de gevangenis zal een voor de hand liggende oplossing zijn. Het mag niet
als uitgesloten worden geacht dat ook [voormalige] Nederlandse politici daar in afwachting
van de behandeling van hun zaak in detentie worden gehouden.
Sinds mijn pensionering in maart 2003 ontving ik een uitnodiging voor deze jaarlijkse
Informele Opening. Deze aanvaardde ik steeds in dank en maakte er graag gebruik van.
Inmiddels heb ik de bevestiging ontvangen van mijn aanmelding voor 28 januari 2024.
Zeer tot mijn spijt moet ik jouw uitnodiging afzeggen. Participatie zou, het huidige
Israëlbeleid in aanmerking nemend, strijdig zijn met mijn persoonlijke eed van trouw aan de
Grondwet, in juni 1987 afgelegd ten overstaan van H.M. Koningin Beatrix.
Hannah Arendt, Albert Einstein en 25 rabbijnen uit New York vonden de ‘Partij van de
Vrijheid’ van Menachim Begin, de voorloper van Likud en Kadima, fascistisch en
vergelijkbaar met Nazi-Duitsland van rond 1930: a political party closely akin in its
organisation, methods, political philosophy and social appeal to the Nazi and Fascist parties.
[…] until recently they openly preached the doctrine of the Fascist state. It is in its actions
[o.a. de vernietiging van het Arabische dorp Deir Yassin] that the terrorist party betrays it
real character; from its past actions we can judge what it may be expected to do in the future.
[..] [The New York Times, 2 december 1948]
Inderdaad.
Raphael Lemkin, de Pools/joodse rechtsgeleerde, formuleerde het juridische concept
genocide in 1943. 1
Het huidige Israëlische bewind doet al decennialang zijn uiterste best om dit beeld in de gure
werkelijkheid op de soevereine staat Palestina en de Palestijnen uit te voeren. Genocide werd
en wordt één-op-één door alle politiek-zionistische coalitieregeringen in praktijk gebracht.
Vanuit deze optiek is met de oorlog anno 2023/2024 van Israël tegen de Palestijnse staat en
de bevolking zijn apotheose bereikt: levend of vermoord, het verwijderen van alle Palestijnen
uit het illegale Eretz- of Groot Israël.
DAT WAS, EN IS, DE KERN - DE POLITIEK-ZIONISTISCHE DOELSTELLING
Dezer dagen trok de Turkse minister-president, Recep Tayyip Erdogan, wereldwijde aandacht
met één vraag: Is er iets dat Netanyahu doet, dat minder is dan wat Hitler deed? Zijn
antwoord was ‘Nee’. Dat klopt, Netanyahu is nog amoreler, nog cynischer dan Hitlder, zijn
voorganger. Na een dagenlange reis in een veewagon werden de Joden bij aankomst in de
waan gebracht dat zij een verfrissende collectieve douche zouden krijgen. Palestijnse
kinderen schreven en schrijven na 9 september 2023 hun naam op hun huid. Zo zullen zij na
hun vrijwel zekere dood tenminste geïdentificeerd kunnen worden. Artsen en verplegers, voor
zover nog in leven en werkzaam in overgebleven ziekenhuizen in Gaza, ontvangen veel
alleenstaande kinderen. Zij durven hen niet te zeggen dat hun beide ouders dood zijn.
Netanyahu laat voor de gehele wereld zichtbaar en schaamteloos het zwaarste, door de VS
geleverde, wapengeweld op deze weerloze kinderen los.
Zelfs voor de min of meer zorgvuldige waarnemer is dit alles bepaald geen nieuws. De
resterende vragen zijn nu of het Israëlische regime, of zelfs de staat Israël, deze misdaad zal
overleven en met hoeveel meer bloedvergieten zich dit zal voltrekken.
Mijn ontsteltenis wordt veroorzaakt door de politieke waan van de dag van onze nationale
politiek. Deze was en blijft het fascistische Israëlische regime de facto steunen, zelfs met het
sturen van stafofficieren naar de Rode Zee. Daar helpen zij één van de drie Noord-
Jemenitische mega-stammen, de Houthi’s, te bestrijden. Dit is nota bene de stam die de met
algehele vernietiging bedreigde Palestijnen met hun beperkte middelen te hulp schiet door aan
het moorddadige zionistisch-fascistische bewind in verhouding een paar speldenprikjes uit te
delen.
Zo worden wij door onze hoogste politieke leiding een oorlog met wanstaltige doeleinden in
gerommeld.
Toch zijn de criteria, de basis van onze rechtsorde, glashelder: de Grondwet, art. 90 en 94 en
in het verlengde daarvan het relevante internationaal recht, waaronder de uitspraak van 9 juli
2004 door het Internationaal Gerechtshof. Dat is niet slechts mijn opvatting. D eze criteria
zijn zonder uitzondering niet voor discussie vatbaar. Deze waarden en normen gelden ‘voor
allen die in Nederland verblijven’. Alle parlementsleden, alle bewindspersonen [en alle
(gewezen) ambassadeurs] hebben de eed van trouw op deze Grondwet afgelegd. Dat schept
verplichtingen, zou je zeggen.
1 Genocide betekent niet noodzakelijkerwijs de onmiddellijke ondergang van een natie …. Het betekent
eerder een gecoördineerd plan van verschillende acties gericht op het vernietigen van het leven van nationale
groepen, met als doel de ondergang van diezelfde groepen. De doelen van zo’n plan zouden zijn: het afbreken
van de politieke en maatschappelijke instituten, van de cultuur, de taal, nationale gevoelens, religie, vrijheid,
waardigheid en zelfs van de levens van de personen die tot zulke groepen behoren.
Raphael Lemkin, de Pools-joodse rechtsgeleerde die streefde naar een Genocide Conventie. Zijn definitie is van 1943
genocide in 1943. 1
Het huidige Israëlische bewind doet al decennialang zijn uiterste best om dit beeld in de gure
werkelijkheid op de soevereine staat Palestina en de Palestijnen uit te voeren. Genocide werd
en wordt één-op-één door alle politiek-zionistische coalitieregeringen in praktijk gebracht.
Vanuit deze optiek is met de oorlog anno 2023/2024 van Israël tegen de Palestijnse staat en
de bevolking zijn apotheose bereikt: levend of vermoord, het verwijderen van alle Palestijnen
uit het illegale Eretz- of Groot Israël.
DAT WAS, EN IS, DE KERN - DE POLITIEK-ZIONISTISCHE DOELSTELLING
Dezer dagen trok de Turkse minister-president, Recep Tayyip Erdogan, wereldwijde aandacht
met één vraag: Is er iets dat Netanyahu doet, dat minder is dan wat Hitler deed? Zijn
antwoord was ‘Nee’. Dat klopt, Netanyahu is nog amoreler, nog cynischer dan Hitlder, zijn
voorganger. Na een dagenlange reis in een veewagon werden de Joden bij aankomst in de
waan gebracht dat zij een verfrissende collectieve douche zouden krijgen. Palestijnse
kinderen schreven en schrijven na 9 september 2023 hun naam op hun huid. Zo zullen zij na
hun vrijwel zekere dood tenminste geïdentificeerd kunnen worden. Artsen en verplegers, voor
zover nog in leven en werkzaam in overgebleven ziekenhuizen in Gaza, ontvangen veel
alleenstaande kinderen. Zij durven hen niet te zeggen dat hun beide ouders dood zijn.
Netanyahu laat voor de gehele wereld zichtbaar en schaamteloos het zwaarste, door de VS
geleverde, wapengeweld op deze weerloze kinderen los.
Zelfs voor de min of meer zorgvuldige waarnemer is dit alles bepaald geen nieuws. De
resterende vragen zijn nu of het Israëlische regime, of zelfs de staat Israël, deze misdaad zal
overleven en met hoeveel meer bloedvergieten zich dit zal voltrekken.
Mijn ontsteltenis wordt veroorzaakt door de politieke waan van de dag van onze nationale
politiek. Deze was en blijft het fascistische Israëlische regime de facto steunen, zelfs met het
sturen van stafofficieren naar de Rode Zee. Daar helpen zij één van de drie Noord-
Jemenitische mega-stammen, de Houthi’s, te bestrijden. Dit is nota bene de stam die de met
algehele vernietiging bedreigde Palestijnen met hun beperkte middelen te hulp schiet door aan
het moorddadige zionistisch-fascistische bewind in verhouding een paar speldenprikjes uit te
delen.
Zo worden wij door onze hoogste politieke leiding een oorlog met wanstaltige doeleinden in
gerommeld.
Toch zijn de criteria, de basis van onze rechtsorde, glashelder: de Grondwet, art. 90 en 94 en
in het verlengde daarvan het relevante internationaal recht, waaronder de uitspraak van 9 juli
2004 door het Internationaal Gerechtshof. Dat is niet slechts mijn opvatting. D eze criteria
zijn zonder uitzondering niet voor discussie vatbaar. Deze waarden en normen gelden ‘voor
allen die in Nederland verblijven’. Alle parlementsleden, alle bewindspersonen [en alle
(gewezen) ambassadeurs] hebben de eed van trouw op deze Grondwet afgelegd. Dat schept
verplichtingen, zou je zeggen.
1 Genocide betekent niet noodzakelijkerwijs de onmiddellijke ondergang van een natie …. Het betekent
eerder een gecoördineerd plan van verschillende acties gericht op het vernietigen van het leven van nationale
groepen, met als doel de ondergang van diezelfde groepen. De doelen van zo’n plan zouden zijn: het afbreken
van de politieke en maatschappelijke instituten, van de cultuur, de taal, nationale gevoelens, religie, vrijheid,
waardigheid en zelfs van de levens van de personen die tot zulke groepen behoren.
Raphael Lemkin, de Pools-joodse rechtsgeleerde die streefde naar een Genocide Conventie. Zijn definitie is van 1943
De ontwikkeling van het recente kiesgedrag van de lidstaten in de VN-Algemene Vergadering
toont de minieme, snel slinkende westerse steun aan dit politiek-zionistische regime aan. De
AVVN heeft minder machtsmiddelen dan de disfunctionerende VN-Veiligheidsraad. Toch
heeft de eerst genoemde de middelen ter beschikking om het Israëlische VN-lidmaatschap in
het gehele systeem via een totale schorsing te neutraliseren.
Geobsedeerd door binnenlandse politieke perikelen, staan alle grote Tweede Kamerfracties in
verschillende gradaties achter dit pur sang fascistische, Israëlische bewind. De vraag - is de
nationale politiek in overgrote meerderheid fascistoïde of wellicht ronduit fascistisch ? - doet
er eigenlijk niet meer toe. “Waar je mee omgaat, daar wordt je mee besmet”, ook in de
nationale politiek.
De veronderstellingen dat de Raad van State over het primaat van onze rechtsorde geen of
onvoldoende valide adviezen uitbrengt en dat in de komende maanden geen ingrijpende
politieke omstandigheden aangaande Israël zullen plaatsvinden, zijn niet wereldvreemd. Dan
dreigt de staatsrechtelijk rampzalige situatie te ontstaan dat alleen het staatshoofd het in-huis-
bereide fascistische tij nog weet te keren. Op grond van zijn persoonlijke eed van trouw aan
de Grondwet, zal de Majesteit daarop gebaseerde, gedetailleerde eisen moeten stellen aan het
Israëlbeleid van de aankomende coalitieregering.
Dat zal, alweer onder gelijkblijvende omstandigheden, een nodig novum in ons rechtsbestel
inhouden. Het zal ook een eenduidige waterscheiding tussen onze rechtsorde met de huidige
politiek en de nu levende politieke mentaliteit aan het licht brengen, maar niet per sé
afwijkend zijn van wat in meerderheid onder de Nederlandse bevolking leeft.
Bij een antidemocratische mentaliteit van toekomstige coalitiepartners, heeft de Koning geen
optie dan weigeren het voorgestelde coalitiekabinet te beëdigen.
Natuurlijk begrijp ik dat mijn procedureel besluit slechts een klein inhoudelijk gebaar van
protest betekent, in de nationale context en wereldwijd. Ik hoop vurig dat deze brief en de
bijlage als een dringende oproep tot staatsrechtelijke herbezinning zullen leiden.
Ook begrijp ik dat de nationale politieke ‘klasse’ de SG van het ministerie van Buitenlandse
Zaken voor een als onmogelijk gehouden dilemma heeft geplaatst. Ambtenaren zijn
ambtsedig verplicht de politieke prioriteiten getrouw uit te voeren. Maar er is één alles
overheersend ‘mits’: mits dat politiek beleid binnen de Grondwet en het internationaal recht
is vorm gegeven. Is dat in essentie niet het geval, dan heeft de DG maar één keus. Elke van
beide opties hebben verstrekkende gevolgen:
- verdedig ik, samen met mijn ambtenaren, een politiek zionistisch-fascistisch
georiënteerde coalitieregering
of
- verdedigen wij gezamenlijk de Nederlandse rechtsorde, gebaseerd op de Grondwet en
het internationaal recht?
Waarde collega,
Het is nu crisistijd, ook bij BZ. Ik wens je een, door jouw ambtelijke collega’s onderschreven,
koersvast beleid toe. Dank voor jouw aandacht, met hartelijke en collegiale groeten,
wg
Jan Wijenberg
toont de minieme, snel slinkende westerse steun aan dit politiek-zionistische regime aan. De
AVVN heeft minder machtsmiddelen dan de disfunctionerende VN-Veiligheidsraad. Toch
heeft de eerst genoemde de middelen ter beschikking om het Israëlische VN-lidmaatschap in
het gehele systeem via een totale schorsing te neutraliseren.
Geobsedeerd door binnenlandse politieke perikelen, staan alle grote Tweede Kamerfracties in
verschillende gradaties achter dit pur sang fascistische, Israëlische bewind. De vraag - is de
nationale politiek in overgrote meerderheid fascistoïde of wellicht ronduit fascistisch ? - doet
er eigenlijk niet meer toe. “Waar je mee omgaat, daar wordt je mee besmet”, ook in de
nationale politiek.
De veronderstellingen dat de Raad van State over het primaat van onze rechtsorde geen of
onvoldoende valide adviezen uitbrengt en dat in de komende maanden geen ingrijpende
politieke omstandigheden aangaande Israël zullen plaatsvinden, zijn niet wereldvreemd. Dan
dreigt de staatsrechtelijk rampzalige situatie te ontstaan dat alleen het staatshoofd het in-huis-
bereide fascistische tij nog weet te keren. Op grond van zijn persoonlijke eed van trouw aan
de Grondwet, zal de Majesteit daarop gebaseerde, gedetailleerde eisen moeten stellen aan het
Israëlbeleid van de aankomende coalitieregering.
Dat zal, alweer onder gelijkblijvende omstandigheden, een nodig novum in ons rechtsbestel
inhouden. Het zal ook een eenduidige waterscheiding tussen onze rechtsorde met de huidige
politiek en de nu levende politieke mentaliteit aan het licht brengen, maar niet per sé
afwijkend zijn van wat in meerderheid onder de Nederlandse bevolking leeft.
Bij een antidemocratische mentaliteit van toekomstige coalitiepartners, heeft de Koning geen
optie dan weigeren het voorgestelde coalitiekabinet te beëdigen.
Natuurlijk begrijp ik dat mijn procedureel besluit slechts een klein inhoudelijk gebaar van
protest betekent, in de nationale context en wereldwijd. Ik hoop vurig dat deze brief en de
bijlage als een dringende oproep tot staatsrechtelijke herbezinning zullen leiden.
Ook begrijp ik dat de nationale politieke ‘klasse’ de SG van het ministerie van Buitenlandse
Zaken voor een als onmogelijk gehouden dilemma heeft geplaatst. Ambtenaren zijn
ambtsedig verplicht de politieke prioriteiten getrouw uit te voeren. Maar er is één alles
overheersend ‘mits’: mits dat politiek beleid binnen de Grondwet en het internationaal recht
is vorm gegeven. Is dat in essentie niet het geval, dan heeft de DG maar één keus. Elke van
beide opties hebben verstrekkende gevolgen:
- verdedig ik, samen met mijn ambtenaren, een politiek zionistisch-fascistisch
georiënteerde coalitieregering
of
- verdedigen wij gezamenlijk de Nederlandse rechtsorde, gebaseerd op de Grondwet en
het internationaal recht?
Waarde collega,
Het is nu crisistijd, ook bij BZ. Ik wens je een, door jouw ambtelijke collega’s onderschreven,
koersvast beleid toe. Dank voor jouw aandacht, met hartelijke en collegiale groeten,
wg
Jan Wijenberg