Vredesjaar 2012.
Do 5 Januari 2012 15:39 |
Wouter ter Heide. |
3186 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
Om de wereld in 2012 een stukje mooier te maken, zullen we ‘met elkaar’ te rade moeten gaan bij de tijd waarin wij leven en de mogelijkheden die deze voor ons ‘als mensheid’ in petto heeft. Aangezien wij met z’n allen de tijd vormen zal het ons allereerst duidelijk moeten worden waar het in onze tijd om draait, alvorens daar grip op te kunnen krijgen.
Wat dat eerste betreft kan er zo langzamerhand geen misverstand meer over bestaan dat onze tijd draait om de mensenrechten. Dat blijkt onder andere uit het feit, dat het schenden van die universele rechten wereldwijd heftige reacties oproept. Sprekende voorbeelden daarvan waren in 2011 de Arabische Lente, de Spaanse 15-meibeweging of Movimiento 15-M van de Indignados en niet te vergeten de wereldomvattende Occupy-beweging.
Het afgelopen jaar kan dan ook gekarakteriseerd worden als een jaar van bewustwording van de tijdgeest en het daarbij horende mensenrechten- of vredesideaal. In 2012 zou die bewustwording in klinkende munt omgezet kunnen worden, omdat ongemerkt steeds meer mensen aangestoken worden door de tijdgeest, waardoor de druk tot politieke vertaling van het mensenrechten- of vredesideaal met de dag toeneemt. Mede dankzij de wereldomvattende ICT zal die druk op zeker moment een kritische grens bereiken, waardoor het beleid er wel gehoor aan zal moeten geven. In een democratie bepaalt de meerderheid immers het beleid!
Praktisch gesproken houdt dit een radicale koerswijziging in, waardoor niet langer het dictatoriale primaat van de economie (wie betaalt bepaalt) de koers van het beleid bepaalt maar het democratische primaat van de rechten van de mens, dat niet te koop of beursgenoteerd is.
Automatisch zal daardoor het ‘gemeenschappelijk door alle volkeren en alle naties te bereiken (vredes-)ideaal’, zoals vermeld in de preambule van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, in zicht komen. Het ultieme doel, waar wij ‘als mensheid’ langzaam maar zeker op afstevenen, dankzij de tijdgeest waar geen kruid tegen gewassen is, ofwel geen macht ter wereld tegen is opgewassen, hoe groot de wapenarsenalen ook mogen zijn.
Bron: Diverse media.