Gehoor geven aan de tijdgeest.

Hoe paradoxaal het ook klinkt, maar uit zowel theologisch als ideologisch oogpunt bezien hebben we de tijdgeest, opgevat in paulinische zin ‘als gezindheid’, niet tegen maar juist mee. Daarbij doel ik op de gezindheid betreffende de alom onderschreven en daardoor boven de partijen staande mensenrechten. Deze wereldwijde gezindheid is kenmerkend voor de geest van onze tijd, waarvan de concretisering simpelweg neerkomt op de creatie van de mondiale rechtsstaat onder de vlag van de Verenigde Naties. Een maatschappelijk eenwordingsproces dat enkel te vertragen maar niet tegen te houden is, omdat tegen de tijdgeest nu eenmaal geen kruid is gewassen.

Met als gevolg dat het ultieme politieke doel, de (wereld-)vrede waar de VN voor staat en waar het in theologie en ideologie om draait, niet langer als utopie kan worden afgedaan, maar bestempeld moet worden als ‘de taak van onze tijd’. De taak die ons allen - los van ras, geslacht, nationaliteit, scholing, maatschappelijke positie, levensbeschouwelijke gezindte en/of politieke gezindheid - aangaat.

De moeilijkheid is alleen dat het klaren van die taak van ons, als mensheid, onbaatzuchtige samenwerking vereist. Daarmee bedoel ik het met vereende krachten waarmaken van het ultieme politieke doel: “De effectuering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens”. Het gemeenschappelijk door alle volkeren en alle naties te bereiken vredesideaal.

Om dat in het vizier te krijgen zal niet alleen het dictatoriaal parlementaire (wie regeert dicteert) en monetaire (wie betaalt bepaalt) bestel openlijk ter discussie gesteld moeten worden op het mondiale vlak, maar ook de dictatoriale organisatiestructuur (vetorecht permanente Veiligheidsraadleden) van de VN.

Het wereldforum dat zich bij uitstek leent voor deze baanbrekende democratiserings- of beschavingsdiscussies is de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Als VN-lid zou Nederland daartoe het voortouw kunnen nemen, bij monde van minister-president Mark Rutte. De aanstaande Algemene Vergadering van de VN, waarin onze premier zoals gebruikelijk zijn zegje zal doen, leent zich daar bij uitstek voor.

Hopelijk dringt dat ook door in het Torentje, met alle consequenties van dien voor Rutte’s eerste optreden op het mondiale VN-podium. Waaruit maar weer eens zal blijken waarin een klein landje groot kan zijn. In dit geval door op de juiste plaats en op de juiste wijze gehoor te geven aan de alomvattende tijdgeest, hoe on(be)grijpbaar deze ook voor immer zal blijven. Gelukkig maar, want anders zou het gedaan zijn met de bevrijdende humor. Het bezit van de zaak is immers het einde van het vermaak!

Bron: Diverse media.