“Een nieuw weegmoment”. Het doet denken aan een witgejaste slager die nonchalant zegt: “Mag het ietsje meer zijn?” Het doet peinzen over een ex-vriendin die elke morgen op de weegschaal sprong. Bewegen op dwangmatige basis. Wanneer de teller 1 ons meer aangaf dan wenselijk bleef het de gánse dag wikken en wegen. Stuk chagrijn. Als er 1 gram weggehongerd bleek, was “an apple a day” de passende beloning. Mijn gewichtige overweging: wegwezen! Wegen lijkt alleen nuttig om te zien of je cokedealer de kluit niet belazert. Jan Petertje Balkende zit ook met een kiloprobleem. Onze christelijke MP legt namelijk graag een beetje gewicht in de schaal. “We zijn met plezier een ‘leading nation’”, staat in zijn Heilige Schrift. Vaak tot de dood erop volgt. Uiteraard van 18 anderen.
Hollandia, een vlekje op de aardkloot maar s.v.p. vooraan op het wereldtoneel. Hilarisch. Memorabel is JP’s bezoek aan psychoot Bush in the Oval Office. Haast gewichtsloos kwijlend schreed hij naar een wereldleider in staat van ontbinding. Zelden zo’n druipende Hollandse hond gezien. Zijn onderdanen tonen zich dan in opiniepeilingen reeds lang tegen onze kampeerexercitie in het Afghaanse Uruzgan. Een prettig informatief parlementair onderzoekje over onze gretigheid t.a.v. de oorlog in Irak maakte dezelfde schetsfiguur tot inzet van de kabinetsformatie. “Zo’n enquête levert geen nieuwe vergezichten op”, prevelt onze protestantse apostel uit het Zeeuwse nog steeds. “Dat maken wij als stem-/klapvee zelf wel uit, hypocriete slijmerd”, gonst het nu door het Parlement. Die enquête komt er dus sowieso, ondanks de slappe knieën van Wouter Bos. Lonkend regeringspluche deed PvdA-standpunten wegvloeien als bloed van uiteengeschoten soldaten. God wikt, Jan Petertje beschikt...
Vervolg: (foto)blog www.bouwjaar54.nl