close encounter

Mijn verhaal begon eigenlijk in de zomer van 1992. Ik woonde toen nog in Leusden, bestudeerde toen intensief de filosofie en wist nog niets van UFO af. Ik was in die tijd een boekenwurm en als zodanig veel te veel bezig met rationele gedachten. Het filosofisch denken is namelijk, in tegenstelling met wat wij gewoon onder filosoferen verstaan, een logisch, kritisch denken. Ik had dagelijks de behoefte om een wandeling in de natuur te maken om lekker te ontspannen en in de buitenlucht te zijn.
We hadden in Leusden een prachtige wandel-fietspad; het Valleikanaal. Je kon aldaar urenlang heerlijk over de dijk wandelen zonder iemand tegen te komen. Tijdens een van die wandelingen had ik een wonderlijke ervaring en als ik er aan terugdenk zie ik nog de mooie zonsondergang en prachtige wolkeloze rode hemel en wat mij opviel was de stilte. Het was een prachtige avond en ik was zoals altijd overweldigd door de pracht van deze plek. De lucht was volkomen helder en toen gebeurde het. Nog geen vijf minuten later, viel mijn mond open van verbazing: een horizontale schijfvorm van metaalachtig schitterend glans, zweefde hoog in de lucht en bewoog langzaam van rechts naar links in een schuivende beweging en toch in een absolute rechte horizontale lijn en zonder enig geluid! Eerst dacht ik nog aan een zweefvliegtuig maar naarmate het object naderde realiseerde ik me dat het onmisbaar de vorm van een vliegende schotel had! Het bleef ongeveer een half minuut stil staan en zo kon ik duidelijk zien dat het ''Schrijf'' van boven metaalachtig glanzend was en aan de onderkant gaf een soort oranje licht. Al die tijd was het volkomen doodstil, er was absoluut geen geluid te horen.
En plotseling was het weg, op dezelfde manier hoe het was gekomen, in een horizontale beweging maar nu sneller en binnen enkele seconden zag ik alleen nog maar een dunne witte streep aan het horizon en daarna spoorloos in het niets verdwenen.
Ik weet nog goed dat ik nog een hele tijd daar heb gezeten met kloppend hart en bijna verlamd, in totale onmacht om een rationele verklaring te vinden voor wat ik had gezien. De dagen en weken daarna heb ik geleefd in een soort roes maar na de verwondering kwam onontbeerlijk de ontkenning. Ik had geleerd om aan alles te twijfelen, zelfs aan de betrouwbaarheid van mijn waarnemingen.
Nog nooit heb ik eerder over deze "close encounter'' met iemand gesproken. Ik wist zeker dat men minimaal zou denken dat ik een fantast ben of dat ik een hallucinatie heb gehad. Die mogelijkheid is natuurlijk actueel en ik realiseer me terdege dat men aan mijn verhaal zal twijfelen. Zo'n twijfel is volkomen legitiem'.
Wat mezelf betreft, ik weet nu dat het geen zinsbegoocheling is geweest en dat wat ik toen heb gezien echt was. Ik weet ook dat er meer mensen zijn die soortgelijk waarnemingen hebben en net als ik vroeger er niet over durven spreken. Hopelijk zal deze een aanmoediging zijn om vooral je ervaring met anderen te delen.

Valleikanaal  Leusden