Crisis niet financieel maar existentieel van aard.

 In een interview met diverse financiële kranten in Europa, waaronder het Financieele Dagblad, heeft Eurogroepvoorzitter Dijsselbloem gezegd dat de Europese Commissie eurolanden moet dwingen tot hervormingen, om de crisis het hoofd te bieden. In die aanpak zie ik geen enkel heil, omdat de crisis ten diepste niet van financiële, maar van existentiële (het algemeen belang betreffende) aard is en een dito aanpak behoeft. Niet het behoud van de EU en de euro en de daaraan gekoppelde machtsverhoudingen, maar het behoud van onze planeet staat anno 2013 op het spel. Voor het waarmaken daarvan missen bewindvoerders van het kaliber Dijsselbloem simpelweg het vermogen, hoe hoog hun I.Q. ook is. Met als consequentie: “Zolang zij aan het roer staan en de maatschappelijke koers bepalen, zal het bergafwaarts blijven gaan met de leefbaarheid van onze planeet, alle goede bedoelingen ten spijt”. De creatie van een goed of duurzaam beleid, waar ons nageslacht blijvend op voort kan borduren, vereist nu eenmaal meer dan goede bedoelingen alleen.