Regentes Den Haag.

Parlementaire democratie = Verkapte oligarchie.

 

Om de huidige problemen het hoofd te bieden, wordt het tijd onze parlementaire democratie openlijk ter discussie te stellen. Er zijn namelijk genoeg redenen daar kritisch naar te kijken. Wat dat betreft wijs ik allereerst graag op de ijzeren wet van de oligarchie van Roberto Michels, die nog immer recht overeind staat. De wet die inhoudt dat alle organisatievormen, onafhankelijk van het democratisch of autocratisch gehalte in het begin, onvermijdelijk oligarchisch worden. Door de dwang der omstandigheden evolueren democratisch gekozen machthebbers op termijn automatisch tot oligarchen. Een klein kringetje van regeerders en mede-regeerders (parlementariërs) die - alle goede bedoelingen ten spijt - geen contact meer hebben met de massa, het (kiezers-)volk.

Met betrekking tot het door ons zo gewaardeerde evenredige kiesstelsel, roep ik vervolgens graag de uitspraak van de grote Johan Huizinga (1872-1945) in herinnering, die in zijn Neerlands Geestesmerk (1934) opmerkte dat ‘de Nederlandse maagd in haar onschuld uit het ei der evenredige vertegenwoordiging het kuiken der oligarchie heeft gebroed’. Uit de analyse van Michels en Huizinga moet dan ook de conclusie worden getrokken dat we in Den Haag zitten opgescheept met een stelletje vorstelijk betaalde regenten, die zich abusievelijk afficheren als democraten.

Bron: Wikipedia