Hoe paradoxaal het ook klinkt, maar uit zowel theologisch als ideologisch oogpunt bezien hebben we de tijdgeest, opgevat in paulinische zin ‘als gezindheid’, niet tegen maar juist mee. Daarbij doel ik op de gezindheid betreffende de alom onderschreven en daardoor boven de partijen staande mensenrechten. Deze wereldwijde gezindheid is kenmerkend voor de geest van onze tijd, waarvan de concretisering simpelweg neerkomt op de creatie van de mondiale rechtsstaat onder de vlag van de Verenigde Naties. Een maatschappelijk eenwordingsproces dat enkel te vertragen maar niet t

  Op een symposium ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de studievereniging JFAS (‘Juridische Faculteit der Amsterdamse Studenten’), hield op 18 april jongstleden de president van het gerechtshof Amsterdam, mr. L. Verhey, een lezing met als titel ‘De dwalende rechter’. (http://www.rechtspraak.nl/Organisatie/Gerechtshoven/Amsterdam/Nieuws/Documents/Rechterlijke%20dwalingen%20Leendert%20Verheij.pdf) Als voorbeelden van rechterlijke dwalingen wees hij daarin wel op de zaak-Lucia de Berk en de zaak-Ina Post, maar niet op de zaak-Geert Wilders,

Steve Brown de ‘drugsbaron in spijkerbroek‘ eist van Hendrik Jan Korterink een schadevergoeding van €5000 en een rectificatie. Hendrik Jan Korterink is namelijk de auteur van het boek ‘De BV Bruinsma’ waarin te lezen staat: “Dat Hoogland werd veroordeeld kwam in grote mate door de verklaring van kroongetuige Steve Brown: Een verklaring die door misdaadjournalist Bas van Hout in twijfel werd getrokken”. Lees verder! ...

  Mijn zijn tweet-reactie “Linksigen als Cohen en Dibi proberen nu ook een politiek slaatje te slaan uit massamoord Oslo. Ranzig. PVV blijft zichzelf, inhoudelijk en ook vwb toon”, trekt Wilders als vanouds van leer. Een wijze van reageren waarmee Wilders geen recht doet aan Cohen en Dibi. Bovendien suggereert hij daarmee dat er een hemelsbreed verschil bestaat tussen Anders Behring Breivik en hem. Ten onrechte, omdat door hun optreden zowel Breivik als Wilders bewijzen bevangen te zijn door angst. Angst dat moslims het in Europa voor het zeggen zullen krijgen, angst vo

  Dwangverpleging vooraf.   Tegen de paranoïde angst dat moslims het in Europa voor het zeggen krijgen zal preventief opgetreden moeten worden, om te voorkomen dat die angst escaleert en in daden wordt omgezet, zoals in Noorwegen is gebeurd. Tot die broodnodige preventie zijn wij helaas niet in staat, omdat de wettelijke mogelijkheid daartoe ontbreekt. Paranoia bestrijden met dwangverpleging ‘vooraf’ kan immers niet volgens de wet! Om in die wettelijke leemte in onze rechtsstaat te voorzien, ligt hier voor onze volksvertegenwoordiging (als wetgevende

Arrogant, neerbuigend, zelfverzekerd maar bóvenal een ware vakman! Mart Smeets (64). Frankrijk is voor weken middels le Tour het wereldsporttoneel. Smeets staat vooraan! Oud basketballer, sinds 1974 verbonden aan Studio Sport, waarvan vele jaren als vaste anchorman. De Olympische Spelen zullen volgend jaar de Nederlandse horizon weer eens oranje doen kleuren. Wederom zit hij met zijn snufferd op de 1e rij! Wordt er tegen de klok geschaatst in Skating Ovals? Mister NOS geeft acte de presence. Hij reist de ganse aardkloot over om de grootste internationale sporttoernooien te verslaan en biv ...

  Op een bijeenkomst in Tilburg over het bepalen van de CDA-koers, wierp Jacobine Geel de vraag op ‘wat nou ten diepste het CDA is’. Het antwoord daarop ligt besloten in de CDA-uitgangspunten, ‘solidariteit, rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid en publieke gerechtigheid’, voor de ‘hertaling’ waarvan het CDA de theologe heeft ingehuurd. Wat dat hertalen betreft prikkelde zij haar Tilburgse gehoor met de stelling: “Dat verkoopt toch niet: gespreide verantwoordelijkheid”. De vraag is waarom niet? Het antwoord daarop is

  Het is duidelijk dat door de vrijspraak van Wilders de aanklagers en de benadeelden het nakijken hebben. Wel beschouwd hebben wij echter allemaal het nakijken, omdat het vonnis de waarheid geweld aandoet. Die wordt namelijk niet bepaald door Wilders, al zijn grootspraak ten spijt, maar door de onafhankelijke(!) tijdgeest. Zo langzamerhand is deze volledig doortrokken geraakt van het mensenrechten- of vredesideaal, dat alom onderschreven wordt en daardoor boven de partijen staat. Dit impliceert dat de verwerkelijking daarvan - toch het ultieme politieke doel - geen moslim bashen maa

  Hoewel ik alle begrip heb voor de kritiek dat het proces Wilders nooit gevoerd had mogen worden, ben ik er toch van overtuigd dat het zinvol is geweest. Alleen is die zin er in het proces niet uitgekomen. Logisch, omdat daarvoor de aanklacht niet in een afgebakend juridisch (straf)kader geplaatst had moeten worden, maar in een wijds alomvattend bijdetijds mensenrechtenperspectief. De aanklacht ontstijgt namelijk het terrein van plaats- en tijdgebonden strafbare feiten, omdat hij meer is dan een reactie op haat zaaien en groepsbelediging. Het meer dat bepaald wordt door de ongrijpba

  Oppervlakkig beschouwd is het proces tegen Wilders nergens goed voor geweest, omdat het enkel verliezers heeft opgeleverd. De winst van het proces is er echter wel degelijk. En wel in de zin dat het een uiting is van het huidige grensoverschrijdende rechtsbewustzijn, zoals zich dat door de jaren heen gestaag ontwikkeld heeft. Een gevoel voor universele rechtvaardigheid dat veel meer omvat dan wetsartikelen. Het komt namelijk voort uit een innerlijk weten over omgangsvormen die een multiculturele samenleving - gestoeld op onderling respect - behoeft om haar leefbaarheid en beschavin