Het Labyrint

Het labyrint als hulpmiddel bij het gaan van jouw spirituele zoektocht is een prachtig en wonderbaarlijk iets. De ontwerpen zijn divers, maar allemaal even ingenieus te noemen met een schijnbaar diepere betekenis dan wij, in ons moderne tijdperk, ooit zouden kunnen vermoeden.

De eenvoud van het doorlopen van zo'n labyrint maar met zo'n hoge mate van intense beleving is iets wat zich moeilijk uit laat leggen in woorden. Je zult het zelf moeten ervaren om te kunnen begrijpen hoe dat voelt!

Als we even teruggaan in de tijd, dan blijkt dat het labyrint zijn oorsprong heeft liggen meer dan 2500 v.Chr. In Sardinie is een graftombe aangetroffen waarin een labyrint is gegraveerd. In het hart van het labyrint ziet men vaak de vorm van een kruis dat de vier windrichtingen lijkt te symboliseren. Het bekendste labyrint en het grootste ooit aangelegde labyrint in een kathedraal, uit 1220, heeft een doorsnede van bijna 13 meter en ligt in de kathedraal van Chartres, in Frankrijk.

Een labyrint is niet hetzelfde als een doolhof! Een doolhof heeft verschillende paden waar je je weg zelf moet zoeken met het risico dat je dus verkeerd loopt. Het labyrint daarentegen heeft één pad dat je altijd naar het midden van het labyrint brengt. In die zin is een doolhof een uiterlijke weg, omdat je vooral bezig bent met de omgeving en het zoeken naar de weg.

Het labyrint is een innerlijke weg, symbolisch jouw levensweg. Omdat je op de paden moet letten tijdens de wandeling of de dans, vraagt het aandacht en aandacht brengt je bij jezelf.

Zodra we beginnen stil te staan bij vragen die voor ons belangrijk zijn scheppen we een nieuwe ruimte. Zo komen we dichter bij onszelf en onze waarheid. Roger Rundqvist benoemt het als volgt: 'Door het labyrint te doorlopen beoefen je je innerlijke houding die je even vanzelfsprekend nodig hebt als je ademhaling om op een soepele, harmonieuze manier verder te kunnen, onze eigen vernieuwing tegemoet'.

Toen ik voor de eerste keer door mijn Chartres labyrint danste voelde het alsof ik thuiskwam! Een onbeschrijflijk gevoel van euforie en gelukzaligheid viel mij ten deel. Eindelijk was het klaar en kon ik erdoorheen en wat belangrijk was, eindelijk kon ik anderen ook laten meegenieten en hen laten ervaren wat het was om door een labyrint te gaan!

Symbolisch gebeurt er heel veel in het labyrint als er een groep in loopt of danst: soms kom je steeds dezelfde persoon tegen, soms loop je lang alleen, iemand kan sneller willen omdat hij/zij in het leven ook gehaast is. Er zijn zoveel momenten die kunnen ontstaan en dat is juist ook het boeiende van het bewandelen van een labyrint, iedere volgende keer is weer anders en elk moment wordt weer anders beleefd.

Er zijn drie belangrijke momenten wanneer je je reis gaat beginnen:

1. De overgave - geef jezelf over, laat je ego los en maak je geest leeg; leer je over te geven aan je hart.

2. Het ontvangen - wanneer je het centrum bereikt zal je hart geopend zijn; doe een meditatie of een gebed, breng een offer, en ontvang dat wat er is voor jou.

3. De terugkeer - verbindt je met God, met je hogere zelf, kom terug en ervaar de vernieuwing en het sterke en machtige gevoel dat over je heen komt.
Het midden van het labyrint komt overeen met het midden in ons, onze innerlijke kern. Het is de plek van verbondenheid, eenheid; hier kunnen we volledig bij ons zelf komen en ervaren dat we op een keerpunt staan. Het labyrint is als een rode draad in mijn leven gekomen en hierdoor zal mijn leven nooit meer hetzelfde zijn, als ik dat al zou willen!

1 ding staat vast: Ieder die voor de eerste keer het labyrint betreedt zal deze ervaring nog lang bij zich dragen!