Klein Duimpje heeft het weer gedaan
Wie de regering van de VS beluistert en de berichten in de mainstream media volgt, krijgt de stellige indruk dat de ware bedreiging voor de wereldvrede afkomstig is van de dwergstaat: de Democratische Volkrepubliek van Korea (DPRK), een land met zo’n vijfentwintig miljoen inwoners.
Het lijkt in tegendeel wel of het juist de DPRK is die beschikt over vijfentwintig militaire bases in de buurlanden Mexico en Canada, waar soldaten staan te trappelen om de VS binnen te vallen of dat de DPRK de beschikking heeft over 1000 atoomwapens die iedere belangrijke stad van het land binnen een paar minuten in de as kunnen leggen, een nucleaire ramp veroorzakend, waarbij Hiroshima (door wie ook al weer?) vergeleken het vuurwerk tijdens oud en nieuw was. Je zou zelfs kunnen denken dat de DPRK met 10.000en soldaten een invasie aan het oefenen is langs de grenzen van de VS om Washington en de rest van het land te bezetten. Misschien is de VS wel extra op haar hoede door de aanwezigheid van Stealthbommenwerpers langs de Canadese grens, die een aanval met atoomwapens aan het simuleren zijn. Je weet maar nooit. Of is de Noordkoreaanse marine een vlootoefening aan het houden voor de Amerikaanse kust bij de baai van San Francisco, compleet met landingsvaartuigen en anti-raket raketten? Zeker is dat sinds de machtswisseling na het overlijden van Kim Jong-il de activiteiten van de VS die duiden op een voorbereiding op een gewapend conflict, aanzienlijk zijn toegenomen, zoals de hierboven reeds gememoreerde legeroefeningen en vlootverplaatsingen. Zuidkoreaanse woordvoeders hebben het frequent gehad over een uitgelezen kans om het aan te sturen op een 'regime-change'. De Zuid Koreanen beschikten plotseling over een nieuw type kruisraket, dat ieder doel in Noord Korea kan raken. En het militaire computer simulatieprogramma Key Resolve Foal Eagle veranderde zomaar in een gesimuleerde bezetting van Noord Korea door 100.000 Zuidkoreaanse troepen. Toeval? Paranoia? Hoe het ook zij, al die tekenen van oorlogsvoorbereidingen hebben bij de Noordkoreaanse autoriteiten een reactie teweeg gebracht, waar hier in het westen een beetje lacherig over wordt gedaan, maar die in ieder geval tot nu toe de regering Obama heeft verhinderd tot daadwerkelijke militaire actie. De proeven met atoomwapens en met lange afstandraketten maakten daarvan onderdeel uit. Het verleden heeft immers geleerd dat alleen een dreiging met atoomwapens de VS kan verhinderen een imperialistische aanval op Noord Korea, of welk ander land dan ook, uit te voeren. ‘Axis of Evil’ Hoe verder? Onze vermeende westerse superioriteit heeft de wereld in de loop der eeuwen niet veel goeds gebracht, behalve honger, ellende, uitbuiting en (terecht) een groeiende afkeer van het desastreuze kapitalisme. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de DPRK er alles aangelegen is om een imperialistische invasie van een moordlustige leger af te wenden en haar onafhankelijkheid te behouden. Een beetje dreigen als een Klein Duimpje tegenover een grote boze reus is dan nog het minste wat je kunt doen. Eenoog Amsterdam, 12 april 2013 
Je zou geen moment denken dat het de VS is die over een enorme oorlogsmachine beschikt, machtiger dan de rest van de wereld tezamen, met zo’n 6000 atoomwapens en militaire bases in meer dan 100 landen.
Wat jammer nou, dat het net andersom is. Niet dat de media ons dat 'gevoel' geven. Onze tolerante en ruimdenkende mediawerkers komen niet veel verder dan het subtiel ridiculiseren van de gewoontes en gebruiken van een ander land en een conflict, waarvan ze doorgaans niet meer afweten dan wat hen opgelepeld wordt door de propagandamachines van de VS en de NAVO en tot instant agit prop wordt verwerkt door al even onwetende en hersenloze bureauredacteuren.
Het is het Pentagon dat zijn troepenmacht naar de andere kant van de wereld gestuurd heeft en Noord Korea omsingelt en bezig is met al dat geoefen om uiteindelijk dat land in te kunnen lijven in de gezegende wereld van het kapitalisme. Dat en passant China verder wordt omsingeld en in een steeds knellender wurggreep wordt genomen, is mooi meegenomen, maar was zeker geen vooropgezette bedoeling.
De vraag is dus: is de Noord Koreaanse regering wel zo paranoïde als men ons hier wil doen geloven? Hoe geduldig is de 'strategic patience' nog, zoals de officiële benaming voor Washingtons politiek luidt?
De onzinnige bewering van Washington dat men handelt uit zelfverdediging, snijdt natuurlijk geen hout: hoe kan een land als Noord Korea ooit een werkelijke bedreiging voor de VS vormen? Het zijn juist de acties van de VS die Noord Korea dwingen tot nucleaire afschrikking en daarmee ook tegelijkertijd de tegenpartij een alibi bezorgt voor een zogenaamde preemptive strike. Een patstelling zonder weerga.
Een lesje geschiedenis
In 1994 scheelde het niet veel of Clinton had de cowboylaarzen aangetrokken om ten strijde te trekken tegen de goddeloze Noord Koreanen. Gelukkig kwam het niet zover. Ze hadden op dat moment in Washington de handen meer dan vol aan het berokkenen van zoveel ander leed: in Joegoslavië, Irak, Rwanda en zo nog een paar plaatsen. In plaats van oorlog kwam er een overeenkomst tussen de beide landen tot stand, de Agreed Framework, waarbij de DPRK beloofde af te zien van het verder ontwikkelen van atoomwapens en Washington de economisch sancties zou opheffen, financiële ondersteuning zou verlenen en steun bij het ontwikkelen van de landbouw. Verder zouden de VS atoomcentrales bouwen voor de opwekking van elektriciteit en olie leveren totdat die reactoren klaar waren. Tokyo en Seoul zouden ook deelnemen aan dit project. Een wederzijdse niet-vijandige grondhouding vormde de basis van de overeenkomst.
Clinton ging akkoord omdat de Sovjet Unie in elkaar was gestort en als wereldmacht niet meer mee telde en omdat de Noordkoreaanse leider Kim Il Sung net was overleden. Washington ging ervan uit dat de regering van Noord Korea omver geworpen zou zijn voordat de overeenkomst zijn beslag zou krijgen. Dat bleek dus anders uit te pakken en Washington hield zich (weer eens), in tegenstelling tot de Noordkoreanen overigens, niet aan de gemaakte afspraken: er kwam geen olie en ook geen kernreactor. In plaats daarvan stationeerden de Amerikanen meer militairen in de regio en breidden ze hun militaire activiteiten uit.
In januari 2002 kwam president George W. Bush met het verhaal dat de DPRK deel uitmaakte van de 'as van het kwaad', samen met Irak en Iran. Een atoomaanval op Noord Korea was niet ondenkbaar, verklaarde de oorlogspresident. Dat was kennelijk hoe een 'niet-vijandige grondhouding' eruit zag.
Nodeloos nog te memoreren dat van die kernreactoren uiteindelijk niets terecht kwam en dat de overeenkomst in 2003 een zachte dood stierf met de Amerikaanse valse beschuldigingen dat Noord Korea begonnen was met het ontwikkelen van atoomenergie.
Zelfs na dit verraad van de VS was Noord Korea bereid tot een zes partijenoverleg met China, de VS, Rusland, Japan en Zuid Korea. In 2005 begon de hele riedel weer van voren af aan. Toen in 2009 de Veiligheidsraad een raketlancering van Noord Korea veroordeelde, was de maat voor Pyongyang vol.
En nu zijn we in een situatie van een hellend vlak beland, die uit kan lopen op rampzalig militair conflict. Valse vlaggen en provocaties. Wie weet wat er allemaal in het Pentagon wordt voorbereid.
Misschien lachen de Noord Koreanen wel net zo hard om onze klompendans als sommigen hier om hun nieuwslezers. En van personencultus kunnen we hier in Nederland ook wat. Kijk maar eens naar dat misselijk makende gedoe over die troonswisseling en de daarmee gepaarde gaande idiotie over een koning die genetisch niet eens ook maar één oranje-chromosoom in zijn arrogante flikker heeft. Niet dat dat overigens een aanbeveling is, als we bedenken hoe de vader des vaderlands Willem de Zwijger alles behalve een Willem de Rechtvaardige was en half Brabant een kopje kleiner heeft laten maken in een etnische zuivering avant la lettre. En een nieuwe koningin die de dochter is van minimaal een meeloper van een fascistische dictatuur, die meer doden op zijn geweten heeft dan Kim Jung-un (in ieder geval tot nu toe) en door een deel van de bevolking vereerd wordt als een halve heilige. We zijn de risee van het weldenkende deel van de wereld met dit gedrochtelijke stel.
De Koreanen van Noord en Zuid leven met de herinnering aan een wrede Japanse bezetting die duurde van 1910 tot 1945. Tijdens de illegale Koreaanse oorlog van 1950 tot 1953 werd vooral het Noorden geconfronteerd met een nieuwe golf van menselijk lijden, dit maal onder aanvoering van de VS, waarbij, om een voorbeeld te noemen, ieder gebouw in iedere stad dat meer dan twee verdiepingen telde door de Amerikaanse luchtmacht werd plat gebombardeerd. Deze reeks oorlogsmisdaden had drie miljoen doden tot gevolg. Dit soort optredens wekt niet echt vertrouwen, evenals de oorlogsmisdaden van de VS in onder andere Vietnam, Cambodja en Irak, tezamen goed voor nog eens miljoenen doden, onnoemelijk menselijk lijden en een onmetelijke economische schade.