200 dode nierpatiënten per jaar door de wachtlijst.

Za 12 Mei 2007 16:51 | Job | 4420 keer bekeken | 6 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Zolang de wetgever en "Nierstichting Nederland" 200 dode nierpatienten per jaar accepteren zul je wat bijzonders moeten verzinnen om aan voldoende donororganen te komen. De wachtlijst voor een nieuwe nier is 4½ jaar, te lang dus voor de 200. Gestorven aan het politiek probleem van de wachtlijst. Maar het gaat  daarbij natuurlijk om regeringen die weigeren te regeren voor de nierpatiënt. Ook regeringen zonder 'hiernamaals' in hun vaandel bedachten allerlei uitvluchten om het onderwerp van de 200 doden per jaar maar over hun regeertermijn heen te tillen. Ver van hun bed.

En dan heb ik het alleen nog maar over nierpatiënten die de wachtlijst niet overleven. Alle andere soorten patiënten die -door het orgaantekort daarbij opgeteld- maken samen een veelvoud van de 200. En dan houden de wetgever en vele anderen er ook nog de duivelse ethiek op na om handel in donororganen af te keuren. Ondertussen spoeden  massa's patienten zich puur uit lijfsbehoud  richting orgaantoeristische oorden om met een zelfde type ethiek een afgetroggeld donororgaantje te laten plaatsen.Onbedoeld effect van 'regeringsbeleid' als kadootje aan ontwikkelingslanden.

De 200 doden door de treinaanslag bij Madrid twee jaar geleden deden een hoop stof opwaaien. Slachtoffers krijgen van de media blijkbaar pas aandacht als zij allemaal op hetzelfde moment vallen. Verdelen de slachtoffers zich gelijkmatig  over het jaar en zitten er geen beroemdheden tussen dan worden zij getolereerd of geaccepteerd. En dan is  daarenboven 25 % van de Nederlanders uit principe niet bereid om een donorcodicil te dragen. Voor deze principiëlen geldt het adagium "je bent  ervoor  tot je er achter bent".En dat laatste gebeurt natuurlijk pas als er een geliefde is overleden of in wachtlijstellende is beland.

Er moet gewoon een goed vraagdekkend orgaandonorsysteem komen met een vastgestelde aanvangsdatum onder dreiging van harde actie  tegenover weigerachtige regeringen en andere belemmeraars. De dreiging om alle belemmeraars van een behoeftedekkend donatiesysteem ordinair te kakken te zetten.

Nu zie ik directeur "Paul Beerkens" en zijn "Nierstichting Nederland" (www.nierstichting.nl/) en het van hem afhankelijke zusje de "Nierpatienten Vereniging Nederland" (www.nvn.nl/) niet snel met harde actie komen. Daar zijn alle dames en heren uit deze clubs te netjes voor. Zij vluchten liever in bijzaken zoals investeren in een kunstnier die pas 3000 wachtlijstdoden verder operationeel zal zijn. En dat allemaal van de 14 miljoen euro die U -lezer- jaarlijks in hun collectebus doet.

Maar er is hoop. Opgericht werd de initiatiefgroep "Nieuwe Nier »NU«" met maar één doel: het aantal wachtlijstdoden van NU op NUL zetten met alle legale middelen. Te vinden op de site: http://niertekoop.blogspot.com/

Geen enkele financiële beloning om nierpatiënten te redden wordt daar geschuwd, zolang er geen vraagdekkend systeem operationeel is.

Met groet namens "Nieuwe Nier »NU«" van Job te Pas 

P.S.: Neemt allen een donorcodicil en hangt het op een opvallende  plaats, zodat Uw laatste wens tot al Uw huisgenoten/nabestaanden doordringt.

Bron: Nieuwe Nier »NU«
Reageren

Reacties

    Monuta leert de Nierstichting een lesje

    Wo 16 Mei 2007 14:15 | Job |

    Monuta doet wel een heel klein bedrag in het zakje om het donorprobleem op te lossen, vergeleken met wat een uitvaart kost.. Toch doet zij iets nuttigs voor de Nierstichting. Wat?


    De Nierstichting moet zelf € 10.000,- schenken aan de eerste 10.000 overleden donorcodicilhouders per jaar. Het donorprobleem in één keer opgelost met het bijbehorende jaarlijkse kerkhof van nierpatienten die de wachtlijst niet overleven. En ze houdt nog geld over voor haar speeltje 'de kunstnier' ook.


    Lees verder de site van "Nieuwe Nier NU":  https://niertekoop.blogspot.com/" target="_blank">http://niertekoop.blogspot.com/


    Met groet van Job te Pas


    Monuta leert de Nierstichting een lesje

    Wo 13 Juni 2007 11:42 | Job |

    Mijn berekening hierboven klopt niet. Er viel een nul van mijn rekenmachine. De kosten om 10.000 overleden donorcodicilhouders ieder jaar van 10.000 euro te voorzien voor de begrafeniskosten bedragen niet 10 miljoen, maar honderd miljoen euro. Dit bedrag wordt te hoog voor de Nierstichting. De Staat der Nederlanden of de gezamenlijke zorgkostenverzekeringen zouden dit moeten betalen. Als de laatsten dit zouden doen zouden  zij 75% besparen op hun huidige kosten voor de dialysepatienten. Want er zijn dan niet veel dialysepatienten meer over.


    Vanuit het standpunt van de dialyserende nierpatient zijn de levensvreugde en de levensverwachtingen met 500% gestegen.En niet alleen voor hen, ook voor andere orgaanbehoeftigen zoals die voor longen, levers etc. komen er donororganen beschikbaar.


    En de voor de politieke discussie over orgaandonatie doodsbenauwde Nierstichting en al even vrezende regering kan op een voor iedereen prettige manier beëindigd worden. 


    Waar wachten we nog op? Minister Ab Klink, houdt op met studeren op dit onderwerp. Studeren kost tijd  en daardoor levens van wachtlijstpatienten..


    Zie verder: https://niertekoop.blogspot.com/" target="_blank">http://niertekoop.blogspot.com/


    Met groet van Job te Pas


     


    Orgaandonatie(?)

    Do 14 Juni 2007 01:16 | lilianvbh@chell.nl |

    Ik vind het verbazend dat ik zo weinig of niets lees over de persoonsverandering die op kan treden bij een Orgaantransplantatie.


    Er wordt nergens een wordt over gerept dat in iédere cel van het lichaam''een geheugen'' zit van de persoonlijkheid van de mens zelf!


    Ik lees nergens, dat bij een transplantatie de ontvanger een persoonsverandering kan ondergaan in karakter of gedrag!


    Ik lees nergens , dat het voorkomt , dat een overledene die niet helemaal is overgegaan ,nog steeds verbonden blijft met de aarde via de orgaanontvanger! 


    Het is blijbaar nog niet helemaal duidenlijk dat een met Liefde geschonken orgaan, DE hoofdzaak is, om een  eventuéle transplantatie het best te laten slagen!


    Het is gebleken dat ;'als iemand vol Liefde aan de ander schenkt en de ander vol Liefde ontvangt , er nauwelijks of géén medicijnen nodig zijn om afstotingsverschijnselen tegen te gaan !                                                               Liefde stóót namenlijk niet àf!


    Misschien een tip, u kunt over dit onderwerp ter verduidelijking  meer te weten komen door o.a de Docufilm op dvd  te bekijken van  ''STAYA ERUSA''!  (deel 2 komt deze maand uit) Wellicht geeft deze film een andere kijk op niet alleen dít , maar ook op  veel andere belangrijke onderwerpen!


    orgaandonatie?

    Za 23 Juni 2007 20:21 | ludzer |

    Volledig mee eens Lilian.


    Ook nog stil staan bij het volgende de Arts die eventueel een orgaan verwijderd zou meer toegespits moeten zijn op deze materie.


    Het boek  Van geest tot lichaam geeft hier een juiste dan wel mooie verklaring voor. (isbn 90-202-5210-0)


    Prachtig hoe ze hier beschrijven waar je allemaal rekening mee moet houden wil je een orgaan transplantatie doen.


     


    Ook met sectie op een lichaam moet je oppassen.


     


    Het is gebleken dat ;'als iemand vol Liefde aan de ander schenkt en de ander vol Liefde ontvangt , er nauwelijks of géén medicijnen nodig zijn om afstotingsverschijnselen tegen te gaan ! Liefde stóót namenlijk niet àf!

    Dit is het waar het om gaat.


    Iets met de juiste intentie doen.


    In liefde


    ORGAANDONATIE?

    Wo 27 Juni 2007 00:55 | lilianvbh@chell.nl |

    Lutzer,bedankt voor jou reaktie, fijn dat óók jíj wakker bent!


    Ik hoop dan ook , dat alle lezers begrijpen dat deze reaktie's absoluut niét de intentie's  hebben om de Organisatie ''Orgaandonatie'' in een kwaad daglicht te stellen, zéker niet,. maar wèl dat men zich meer gaat verdiepen in de Spirituele kant  van de zaak , dat de mens buiten een celgeheugen ect,  o.a ook een '' Lichtlichaam'' heeft !


    De mens ís geen díng, een voorwerp waar je zomaar even een '' nieuw onderdeel'' in zet!  Wat het  Celgeheugen betreft , dat is  blijkbaar voor deze stichting nog een onbekende materie .


    Ik Vraag mij wèrkelijk af, hoeveel artsen er nog zijn die géén besef hebben van hetgeen zij doen als zij een orgaan verwijderen, die niét beseffen ,dat de overledene in zijn geestelijke staat deze handeling meemaakt , en alleen dáárom al ,moet in het mínst al het respekt voor de overleden persoon èn het lichaam aanwezig zijn in de verrichte handeling, dat is àbsoluut het vereiste!!  De mens is een Ziel met een lichaam!!


    Wij leven nu in een tijd , de tijd van ''Bewustwording''!  Niéts is meer wat het lijkt  , de Mensheid Ontwaakt !


     


    Van Hart naar Hart!


    orgaandonatie? vervolg

    Wo 27 Juni 2007 17:36 | ludzer |

    Hallo ik kan het niet laten een zeer verhelderend stuk toe tevoegen.


    De discussie over donorschap van organen bevat veel voor- en tegenargumenten, maar hoe verhoudt het zich tot de overledene?? Dit gegeven wordt weinig of niet betrokken in de overwegingen.


    Donorschap is ingrijpend voor de overledene, daar hij via het etherische lichaam direct na het sterven nog sterk is verbonden met het stoffelijke lichaam. Het levenslichaam of etherisch lichaam en het stoffelijk lichaam vormen een eenheid. Hoewel de verbinding met het stoffelijk lichaam weg lijkt te zijn, wordt elke ingreep toch nog ervaren. Dit houdt  verband met het gegeven dat de energieen nog niet goed zijn teruggetrokken, zeker niet binnen de drie eerste dagen. De directe verbindingen tussen het stoffelijk lichaam en het levenslichaam laat deze ingreep dan via het levenslichaam aan de overledene voelen.


    Daarbij is ook de mate van gehechtheid van de overledene aan het aardse leven en het lichaam van belang. Hoe groter deze gehechtheid is, des te sterker de ervaring van het verwijderen van organen kan worden beleefd. er zal dan een heftiger emotionele en een heftige pijnervaring kunnen optreden. Het kan  daarmee zelfs een herinnering geven welke zich in het onderbewustzijn kan vastzetten en in een latere incarnatie moet worden uitgewerkt.


     Dit alles gaat zover dat deze trilling zal doorwerken in het weefsel dat verwijderd wordt en daarmee lichamelijke en psychische gevolgen van de transplantatie kan beinvloeden.


    Nu moeten we niet vergeten dat het donorschap veelal een bewuste keuze is, welke uit liefde tegenover de medemens is gedaan. In deze situatie zal de mate van liefde en bewuste overweging rond de keuze de ervaring van het verwijderen van de organen ten zeerste kunnen verlichten.


    Belangrijk is dus het begrip van waaruit met tot de keuze is gekomen. Het is zeer wenselijk dat we ons ervan bewust zijn dat in het algemeen de overledene het verwijderen van de organen bewust ervaart.  De ontvangende persoon kan het verkregen weefsel of orgaan op verschillende wijzen ontvangen. Naarmate dit op een meer bewuste en liefdevolle wijze gebeurt kunnen trillijgen van de donor beter omgezet (getransformeerd) worden. Deze zijn immers verbonden met het materiele deel, zoals dat getransplanteerd wordt.


    Ik hoop zo dat het verduidelijking geeft zodat we weten waar we het over hebben.


    Het boek Van geest tot lichaam zou dan ook verplichte kost moeten zijn voor artsen.


    Alles staat bij de juiste intentie van de arts die een orgaan transplantatie doet.


    in liefde ludzer