Hoe ziet de aarde er werkelijk uit?

Toen Mercator aan het einde van de zestiende eeuw zijn wereldatlas had afgerond, bevond de wereld zich in een tijdperk van kolonialisme.
De geografische weergave stond vooral in het teken van de Europese dominantie.
Honderden jaren geleden is de keuze gemaakt om het vizier wat groter te maken als het ging om gebieden die qua politiek 'belangrijker' waren dan andere.


Na Mercator's wereldatlas zijn nog vele andere atlassen gemaakt die weliwaar op verschillende punten afwijken maar desondanks een hele belangrijke overeenkomst vertonen.
Ze presenteren namelijk de geindustrialiseerde landen op een grotere schaal
dan andere landen, waardoor de werkelijke grote van ontwikkelingslanden
veel kleiner lijkt dan dat  ze eigenlijk zijn.

Een Duits historicus, Arno Peters, vond Mercators' projectie onjuist en maakte in 1973 een nieuwe wereldkaart op basis van afstanden en een as, die een getrouw beeld zouden schetsen.

Dit was nog niet zo gemakkelijk, pel maar eens een sinaasappel en probeer de complete
schil in een gelijkmatig en vlak stuk te drukken.

Toen Peters' atlas klaar was, zag de wereld er ineens heel anders uit en leken ontwikkelingslanden inderdaad een stuk groter.
Ooit geweten dat de Verenigde Staten eigenlijk veel kleiner zijn dan we altijd dachten en
dat Afrika een smal langgerekt continent is?
Uiteraard werd deze atlas niet geaccepteerd door de New Geographic Order en
ook "De Grote Bosatlas" doet Peters' projectie af als 'eigenlijk onbruikbaar'.
Toch is deze atlas gepubliceerd en na wat zoekwerk vind je hem wel ergens.
Naast het geografische gedeelte is er ook veel interessante informatie te vinden,
waaronder de werkloosheidcijfers per land, kinderarbeid, sterkte van het leger,
aantal gevechtsvliegtuigen, aanwezigheid van kernwapens, verstedelijking en nog
veel meer.

Eindelijk een boek dat de wereld verandert...
Of kan dat ook met mondiaal positief denken?